တကယ္ေတာ့ အရူး အခ်င္းခ်င္းပဲ နားလည္တယ္။
အရူးေထာင္ တခု မွာ ပါ။ အားလုံး က စိတၱဇ ေရာဂါသည္ေတြၾကီးပဲ။ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ားခံစားေနရတဲ့ ေရာဂါေ၀ဒနာေတြ ကုသေနၾကတာ။
တေန႔ေတာ့ ေမာင္ေထာ္ ဆုိတဲ့ စိတၱဇ ေ၀ဒနာရွင္ အရူးတေယာက္ လူမသိတုန္း ေထာင္ခန္းထဲ က လြတ္ထြက္သြားၿပီး သစ္ပင္ေပၚ အၿမင့္ဆုံးတက္ၿပီး စဥ္းစားခန္းဖြင့္ ေနေလရဲ႔။ စိတၱဇ ဆရာ၀န္ၾကီးေတြ၊ ၀န္ထမ္းေတြ ၊ အဏာပုိင္ေတြ၊ အရူးထိမ္းေတြ လည္း အရူး သစ္ပင္ေပၚ က ေန ၿပဳတ္က်ၿပီး၊ ေသမွာ ေၾကာက္ေတာ့ ေၿခာက္ခါတမ်ိဳး၊ ေခ်ာ့ခါတမ်ိဳး အရူးကုိ ၿပန္ဆင္းလာဖုိ႔ အရူးေထာင္ ထဲ မွာ အုပ္အုပ္ရုန္းရုန္းၿဖစ္ေနၾကတယ္။ သစ္ပင္ေပၚ က ၿပဳတ္က်လာရင္ အေရးေပၚ ကုသဖုိ႔ ၊ အသက္ကယ္ဖုိ႔ အစီအစဥ္ေတြ နဲ႔ ၿပာၿပာသလဲ အလုပ္ရွဳပ္ေနၾကေလရဲ႔။
သူတုိ႔ ၿပာၿပာသလဲ အေရးတယူလုပ္ေနေလ၊ အရူး က စိတ္ရွဳပ္ဟန္နဲ႔ ၿမင့္သထက္ၿမင္ေအာင္ တက္သြားၿပီး စိတ္ကူးယဥ္ေနေလသေပါ့။ ေနၿမင့္ေလ အရူးရင့္ ေလ ဆုိတာမ်ိဳးေပါ့။
ဒီမွာ တင္ ယဥ္ယဥ္ေလးရူး ေနတဲ့ ကုိေအာင္ ဆုိတဲ့ ကုိေထာ္ရဲ႕ အခန္းေဖာ္ အရူးတေယာက္ က ၾကားေန၊ ၿမင္ေနရေတာ့ စိတ္မရွည္ေတာ့တဲ့ ေလသံနဲ႔ “ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေတာ္ေတာ္ညံ့ၾကတာပဲ” လုိ႔ လူအုပ္ၾကီး ကုိ လွမ္းေအာ္ေၿပာၿပီး၊ က်ဳပ္ ဒီေကာင့္ ကုိ အခု ပဲ ၿပန္ဆင္းေအာင္ လုပ္ႏုိင္တယ္ လုိ႔ ၿမည္တြန္ေတာက္တီး ေၿပာဆုိလုိက္တယ္။ လူေတြ လည္း အလုပ္ရွဳပ္ေနၾကေတာ့ သူေၿပာလုိက္ တာ ကုိ အမႈမဲ႔ အမွတ္မဲ့ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သက္တမ္းရွည္ အရူးထိမ္းေတြ က ေတာ့ သတိၿပဳမိလုိက္ၾကတယ္။
စိတၱဇ ဆရာ၀န္ေတြ၊ ၀န္ထမ္းေတြ ၊ အဏာပုိင္ေတြ လည္း အခ်ိန္က လည္းၾကာ၊ ၾကံရာ မရ နဲ႔ လက္ေလ်ာ့လုိက္ၾကၿပီ။ ဒီမွာ တင္ ကုိထင္ေက်ာ္ ဆုိတဲ့ လုပ္သက္ၾကာရွည္တဲ့ အရူးထိမ္း တေယာက္ က အၾကံေပးတယ္။ အရူး အခ်င္းခ်င္း ထိမ္းၾကည့္ရေအာင္ေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ လွမ္းေအာ္ေၿပာလုိက္တဲ့ ကုိေအာင္ ဆုိတဲ့ ကုိေထာ္ရဲ႕ အခန္းေဖာ္ အရူးတေယာက္ ကုိ ေခၚထုတ္ၿပီး၊ မင္း ဒီေကာင့္ ကုိ သစ္ပင္ေပၚ က ၿပန္ဆင္းေအာင္ လုပ္ေပးရင္ ၊ လူ႔ အသက္ ကုိ ကယ္ေပးႏုိင္တဲ့ အတြက္ မင္း ကုိ ငါတုိ႔ အရူးလုိ႔ မသတ္မွတ္ဘူးေပါ့လုိ႔ ဆုိၿပီး ေခ်ာ့ၿပီး ေခၚထုတ္လာတယ္။ ဒီမွာ တင္ ကုိေအာင္ က “က်ဳပ္မရူးဘူး။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ သာ ရူးေနၾကတာ။ က်ဳပ္ ဒီအရူး ကုိ ေအာက္ၿပန္ဆင္းေအာင္ အခုလုပ္ၿပမယ္” လုိ႔ ဆုိတယ္။
လူအုပ္ၾကီး က လည္း ယဥ္ယဥ္ေလးရူးေနရွာတဲ့ ကုိေအာင္ဆုိတဲ့ အရူး ကုိ စိတ္၀င္တစား ၀ုိင္းအုံ ၾကည့္ေနၾကတယ္။ သစ္ပင္ၾကီးေအာက္ေရာက္ေတာ့ အရူးထိမ္းေတြဆီ က ၾကိမ္လုံးေတာင္းၿပီး-
“ ဟဲ့…ေမာင္ေထာ္..မင္းကုိမင္း ေအာင္ဆန္း ကုိ အားက်ၿပီး စိတ္ၾကီး၀င္ ဘ၀င္ၿမင့္မေနနဲ႔။ မင္း အခု ဆင္းမလား မဆင္ဘူးလား။ ၾကိမ္လုံးေလးေ၀ွ႔ရင္း ငါလုပ္လုိက္ရင္ ေသသြားေတာ့မယ္ လုိ႔ ေမာင္ေထာ္ၾကားေအာင္ အက်ယ္ၾကီး လွမ္းေအာ္ေၿပာလုိက္တယ္။” ဒီမွာ တင္ အရူးေမာင္ေထာ္ က “အကုိၾကီးရယ္ မလုပ္ပါနဲ႔ လုိ႔ေၿပာၿပီး ခ်ဳံးပြဲခ် ငုိေတာ့တာပဲ။”
“ေအး..မေသခ်င္ရင္ မင္းခ်က္ခ်င္းဆင္ခဲ့ ဆုိၿပီး၊ သစ္ပင္ၾကီး ကုိ တြန္းလႈပ္ၿပၿပီး ၿခိမ္းေခ်ာက္လုိက္ေတာ့” အကုိၾကီး ရယ္ မသတ္ပါနဲ႔၊ အခုပဲ ဆင္းဆုိ ဆင္းပါမယ္လုိ႔ ငုိၿပီး ဆင္းလာေတာ့ တယ္။ သစ္ပင္ေအာက္ေရာက္ေတာ့ မွ “ကုိၾကီး ကယ္တဲ့ အသက္ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ အခန္းေဖာ္ ကုိေအာင္ ကုိ ရွိခုိးဦးခ်တယ္။” ကုိေအာင္ က လည္း “ မင္းေနာက္တခါမလုပ္နဲ႔” ဆုိၿပီးဆုံးမ စကားေၿပာဆုိၿပီး၊ ပုခုံးဖက္ ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား အခန္းထဲၿပန္၀င္သြားၾကတယ္။
အခန္းထဲ ၿပန္မ၀င္ခင္ ကုိေအာင္ က လူအုပ္ၾကီးကုိ ေအာ္ၿပီး ေၿပာသြားေသးတယ္။ “ေတြ႔လား…က်ဳပ္မရူးပါဘူးေၿပာေနတာ ၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ က မယုံဘူး။ က်ဳပ္ ညီေလး ေမာင္ေထာ္ တေယာက္ ပဲ သိတယ္” ဆုိပဲ။
ဒီ မွာတင္ စိတၱဇ ဆရာ၀န္ေတြ၊ ၀န္ထမ္းေတြ ၊ အဏာပုိင္ေတြနဲ႔ စိတ္၀င္တစား ၀ုိင္းၾကည့္ေနၾကတဲ့ သူေတြ လည္း အံ့အားသင့္သြားတယ္။
ဒီမွာတင္ အရူးထိမ္း ကုိထင္ေက်ာ္ က မွတ္ခ်က္ၿပဳတယ္။ တခါတခါ အရူးေတြကုိ လူေကာင္းေတြ က ေၿပာလုိ႔ မရဘူး။ အရူးေတြေၿပာတာေတြ၊ အရူး အခ်င္းအခ်င္း ပဲနားလည္ၾကတယ္။ သူတုိ႔ အခ်င္းခ်င္း က ဘာသာတူတယ္ လုိ႔ မွတ္ခ်က္ၿပဳလုိက္ေတာ့မွ စိတၱဇ ဆရာ၀န္ေတြ၊ ၀န္ထမ္းေတြ ၊ အဏာပုိင္ေတြလည္း အခု မွပဲ ၿပိဳင္တူၿပဳံးလုိက္မိၾကတာေတြ႔ရေတာ့တယ္။
၁၉၈၀ ခုႏွစ္ ပတ္၀န္းက်င္ ၿမန္မာႏုိင္ငံ၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ အရူးေထာင္ မွာ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ၿဖစ္ရပ္မွန္တခု ပါ။
Political Schizophrenia ႏုိင္ငံေရး သြက္ခ်ာပါဒ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ား ေရာဂါ ခံစားေနၾကရတဲ့ ၿမန္မာႏုိင္ငံ မွာလည္း အရူးေတြေၿပာေနတဲ့ စကား၊ အရူးအခ်င္းခ်င္းပဲ နားလည္ႏုိင္ေပလိမ့္မည္၊ လူေကာင္းေတြ ရဲ႕ စကားက ေတာ့ တုိးေပါက္လိမ့္မယ္ မထင္။
လူေကာင္းေတြ ကေတာ့---
သူမ်ားရူးတိုင္း ကိုယ္လိုက္ရူးဘို႔ မလိုပါ ။
အရူးကို အမဲသား မေၾကြးပါနဲ႔။ ႏြားၿမင္တိုင္းလက္ညွိဳးထိုးေနပါလိမ္.မယ္ တဲ့။
ယဥ္ယဥ္ေလးနဲ.ရူးေနသူူကို သိပါ ၊ သြက္ခ်ာပါဒ ထက္ပိုၿပီးသတိထားသင့္ပါတယ္ ။
ခ်င့္ခ်ိန္ယုံၾကပါ၊ ပုဂိုလ္စြဲ မရွိသင့္ ။ တရားဆိုတာကိုယ္မွာသာရွိပါတယ္ စသၿဖင့္ စသၿဖင့္ေတြ ေပါ့။
ၿမန္မာၿပည္သူေတြ အားလုံး Political Schizophrenia ႏုိင္ငံေရး သြက္ခ်ာပါဒ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ား ေရာဂါ ခံစားေနၾကရတဲ့ အရူးေထာင္အက်ဥ္းက်ခံဘ၀ မွ လြတ္ေၿမာက္ႏုိင္ၾကပါေစ။
