တႏွစ္ၿပည့္ နာဂစ္ေဒသ၏ ေနာက္ဆုံးအစီရင္ခံစာ

ၿမတ္စုိး
အဂၤါေန႔၊ ေမလ 05 2009 13:32 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
မဇၥ်ိမ သတင္းဌာန


နာဂစ္ ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္း တုိက္ခတ္ခဲ့သည္မွာ တႏွစ္တိုင္ခဲ့ပါၿပီ။ မုန္တုိင္း တုိက္ခတ္ၿပီး ေနာက္ပုိင္းတြင္ ျဖစ္ေပၚရင္ဆုိင္ေနသည့္ အခက္အခဲမ်ားကုိ လူမႈေရး အဖြဲ႔မ်ား၊ ျမန္မာျပည္တြင္ တရားဝင္ လုပ္ကုိင္ေနသည့္ NGO အဖြဲ႔မ်ား၊ ကုလသမဂၢမွ သက္ဆုိင္ရာ အဖြဲ႔မ်ား၏ အစီရင္ခံစာမ်ားကုိ မၾကာခဏဆုိသလုိ သတင္း စာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ ဖတ္႐ႈေနရသည္။

အစီရင္ခံစာမ်ားတြင္ တူညီေနေသာ အခ်က္မွာ အစားအေသာက္မ်ား၊ ကူညီေထာက္ပံ့မ်ား လုိအပ္ေနမႈ၊ ေသာက္သုံးေရသန္႔ အခက္အခဲမ်ား ျဖစ္ေပၚေနမႈ၊ အုိးမဲ့အိမ္မဲ့ ျဖစ္ေနမႈ၊ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာႏွင့္ စီးပြားေရး ျပန္လည္နာလံထူလာျခင္း မရွိေသးမႈ၊ နာဂစ္ေဒသမ်ားတြင္ စုိက္ထားေသာ စပါး အပါအဝင္ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ား ပ်က္စီးေနမႈ၊ နာဂစ္ေဒသအတြင္း ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား အ႐ႈံးေပၚၿပီး လယ္ယာေျမမ်ား ဆုံး႐ႈံးေနမႈ၊ ဝင္ေငြ ရရွိႏုိင္မည့္ အလုပ္အကုိင္မ်ား ရွားပါးေနမႈ၊ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား ေၾကြးၿမီတင္ရွိေနမႈ စသည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကုိ တူညီစြာ ေဖာ္ျပ အစီရင္ခံထားခဲ့ၾကသည္။

ထိုအစီရင္ခံစာမ်ားတြင္ ပါရွိေသာ မုန္တုိင္းဒဏ္ခံ ေဒသမ်ားအတြင္း ပ်က္စီးေနေသးေသာ အေျခအေနမ်ား၊ ရင္ဆုိင္ေနရေသာ အခက္အခဲ ျပႆနာမ်ား၊ လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရးႏွင့္ သက္ဆုိင္ေသာ ကိန္းဂဏန္း အခ်က္အလက္မ်ား အတိအက် သိရွိႏုိင္ရန္အတြက္လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရးကုိ အေျခခံေသာ စီးပြားေရး အေျခအေနမ်ားကို သိရွိနားလည္ႏုိင္ရန္အတြက္လည္းေကာင္း ႏုိင္ငံတကာမွ လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရး ကြ်မ္းက်င္သူပညာရွင္မ်ား ပါဝင္ေသာ အဖြဲ႔သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း တရားဝင္ အကူအညီေပးေနေသာ ႏုိင္ငံတကာ NGO အဖြဲ႔မ်ားမွ ဝန္ထမ္းမ်ား၊ ျမန္မာျပည္ရွိ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ စားနပ္ရိကၡာအဖြဲ႔ - FAO မွ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနသူမ်ား၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရး ဝန္ၾကီးဌာန လက္ေအာက္ရွိ ဝန္ထမ္းမ်ား၊ ေရဆင္း စုိက္ပ်ဳိးေရးတကၠသုိလ္မွ ပညာရွင္မ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ ျမန္မာ့စီးပြားေရး သုေတသီပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းၿပီး နာဂစ္တုိက္ခတ္ခဲ့ေသာ ျပည္နယ္ႏွင့္ တုိင္းမ်ားရွိ ေက်းလက္ေတာရြာမ်ားသုိ႔ အဖြဲ႔မ်ား အသီးသီးခြဲ၍ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလက ၂ ပတ္ၾကာ ကြင္းဆင္းေလ့လာ၊ သုေတသန ျပဳခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရွိခဲ့ရသည္။

ယခုလုိ နာဂစ္ေဒသမ်ားသုိ႔ ကြင္းဆင္းေလ့လာ၊ သုေတသနျပဳခ်က္မ်ားအရ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္တြင္ ဆန္စပါးထြက္ႏႈန္း သိသာစြာ က်ဆင္းသြားလိမ့္မည္ဟု ခန္႔မွန္းတြက္ဆေနၾကသည္။ စုိက္ထားေသာ စပါးမ်ား၏ သုံးပုံတပုံသာ ထြက္ရွိလိမ့္မည္ဟု ခန္႔မွန္းတြက္ဆခဲ့ၾကၿပီး၊ ျပင္ဆင္မႈမ်ား၊ အေရးယူေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း မရွိလွ်င္ တတိယ ႏွစ္ပတ္ (စက္တင္ဘာလခန္႔) စားနပ္ရိကၡာရွားပါးမႈႏွင့္ စတင္ရင္ဆုိင္ရမည္ဟု ခန္႔မွန္းတြက္ဆေနသည္။ နာဂစ္ေဒသအတြင္း သုေတသနျပဳခဲ့ၾကသည့္ အစီရင္ခံစာထဲတြင္ လက္ရွိ ေက်းလက္ေတာရြာမ်ားရွိ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား၊ အိမ္ေထာင္စုမ်ား၏ လက္ေတြ႔ ရင္ဆုိင္ေနၾကရေသာ ျပႆနာမ်ားကုိ မီးေမာင္းထုိး ေဖာ္ျပထားခဲ့သည္။ ေက်းလက္ေဒသမ်ားတြင္ လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေအာက္ပါ အခ်က္အလက္မ်ားကို ေတြ႔ရွိခဲ့ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။

(၁) ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားသည္ သီးႏွံထြက္ႏႈန္းဆုံး႐ႈံးမႈႏွင့္ ဆန္စပါးေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ေငြေၾကးဆုံး႐ႈံးမႈ အေျမာက္အျမားႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနရသည္။ စပါးေစ်းႏႈန္းသည္ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္တြင္ တအိတ္လွ်င္ ၄ဝဝဝ က်ပ္ ရွိရာမွ ၂ဝဝဝ က်ပ္သို႔ ေရာက္သြားသျဖင့္ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ထက္ ၅ဝ ရာခုိင္ႏႈန္း က်ဆင္းလ်က္ရွိသည္။ FAO ၏ တြက္ခ်က္မႈအရ တအိတ္လွ်င္ ၂၂ဝဝ က်ပ္ ေစ်းႏႈန္းသုိ႔ ေရာင္းခ်ႏုိင္မည္ ဆုိလွ်င္ပင္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားအေနႏွင့္ အျမတ္အစြန္း ရလိမ့္မည္မဟုတ္ဟု ဆုိသည္။ ရာသီဥတုႏွင့္ ေဒသတြင္းေပၚ မူတည္၍ စပါးတအိတ္လွ်င္ (၂ဝ ဒႆမ ၉ ကီလုိဂရမ္ အိတ္/ 20.9 kg basket) ထြက္ရွိရန္မွာ ၁၅ဝဝ မွ ၃ဝဝဝ က်ပ္အထိ ကုန္က်ေနေၾကာင္း FAO ၏ အစီရင္ခံစာတြင္ ခန္႔မွန္းတြက္ဆထားသည္။ ေစ်းႏႈန္းသည္ တအိတ္လွ်င္ က်ပ္ ၃ဝဝဝ အ႐ႈံးမေပၚ၊ အျမတ္မရ (Break-even price) ဆုိေသာ္လည္း၊ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားအေနႏွင့္ လုပ္အားႏွင့္ အခ်ိန္မ်ား နစ္နာခဲ့ၾကသည္။ ေစ်းကြက္မွာ စပါးေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းမႈႏွင့္ စပါးအထြက္ႏႈန္း နည္းေနသျဖင့္ ယခင္ႏွစ္မ်ားတြင္ တင္ရွိခဲ့ေသာ ေၾကြးၿမီမ်ားကုိ ျပန္မဆပ္ႏုိင္ဘဲ ျဖစ္ေနသည္။ စပါးထုတ္လုပ္ စုိက္ပ်ဳိးရာတြင္ ေငြေၾကးဆုံး႐ႈံးႏုိင္သည့္ အႏၲရာယ္မ်ား အျမင့္ဆုံး အေနအထားသို႔ ေရာက္ရွိေနသျဖင့္ ေက်းလက္ေဒသမ်ားရွိ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားသည္ လယ္ယာလုပ္ငန္းကုိ စြန္႔ပစ္လာႏုိင္ၿပီး၊ စပါးအထြက္ နည္းပါးလာမည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။

(၂) ေငြေခ်းငွားမႈ အခက္အခဲမ်ား ရင္ဆုိင္ေနရသည္။ ျမန္မာလယ္ယာဖြံ႔ၿဖိဳးမႈဘဏ္ (Myanmar Development Bank - MADB) က အမေတာ္ေခ်းေငြ က်ပ္ေငြ ၈ဝဝဝ ေခ်းငွားေထာက္ပ့ံခဲ့သည္။ ယခင္ႏွစ္မ်ားတြင္ ထပ္မံလုိအပ္သည့္ ေငြေၾကးကုိ တလလွ်င္ အတုိးႏႈန္း ၁ဝ-၁၂ ရာခုိင္ႏႈန္း (သုိ႔) ေရႊေပါင္ျဖင့္ ၅ ရာခုိင္ႏႈန္းျဖင့္ ေခ်းငွားႏုိင္ေသာ္လည္း၊ ယခုႏွစ္တြင္ အတုိးႏႈန္းျမႇင့္ေပးလွ်င္လည္း ေငြေခ်းငွားမည့္သူ မရွိဘဲ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ထုိ႔အတူ နာဂစ္မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ပုိင္ဆုိင္မႈမ်ား မရွိေတာ့သျဖင့္ ေတာင္သူ လယ္သမားမ်ားအေနႏွင့္ တိရစၦာန္ (ကြ်ဲ၊ ႏြား) ေပါင္၊ ေရႊေပါင္လည္း မလုပ္ႏုိင္ေတာ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။

(၃) ေက်းလက္မ်ားရွိ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားသည္ ေၾကြးၿမီေျမာက္ျမားစြာ တင္ရွိေနၾကသည္။ လယ္ဧက ၁ဝ ဧကမွ ၁၅ ဧက ပုိင္ဆုိင္ၾကသည့္ လယ္သမားတုိင္း၊ အိမ္ေထာင္စုတုိင္းတြင္ အေၾကြးတင္ရွိေနၿပီး၊ ေက်းလက္ ေတာင္သူလယ္သမား အမ်ားစုသည္ တဦးလွ်င္ က်ပ္ ၅ဝဝ,ဝဝဝ မွ ၇ဝဝ,ဝဝဝ ထိ (အေမရိကန္ ေဒၚလာ $ ၄၁၅ - ၅၈၃) အေၾကြးတင္ရွိေနေၾကာင္း ဆုိသည္။

(၄) ေၾကြးၿမီတင္ရွိေနသျဖင့္ ေက်းလက္ေန ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားသည္ မိမိတုိ႔ ပုိင္ဆုိင္ေသာ လယ္ယာေျမ ဆုံး႐ႈံးမႈမ်ားကုိ ရင္ဆုိင္ေနရသည္။ သြားေရာက္ကြင္းဆင္းခဲ့ေသာ နာဂစ္ေဒသမ်ား၌ အိမ္ေထာင္စုမ်ား၏ ၇ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းသည္ ေျမယာမဲ့ ျဖစ္ေနၿပီး၊ လပြတၱာ၊ ဘုိကေလးၿမိဳ႕နယ္မ်ားရွိ ေက်းလက္ေဒသမ်ားတြင္ ၅ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းေသာ အိမ္ေထာင္စုမ်ားသည္ ေျမယာမဲ့ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ အထက္ ျမန္မာျပည္၌မူ ၂၅ မွ ၄ဝ ရာခုိင္ႏႈန္းသည္ ေျမယာမဲ့ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ဆိုသည္။

(၅) ေငြေၾကးရႏုိင္ေသာ အလုပ္မ်ဳိး မရွိသျဖင့္၊ ေက်းလက္ေန မိသားစုမ်ားသည္ ဝင္ေငြမရွိ ျဖစ္ေနသည္။

(၆) ေက်းလက္မိသားစုႏွင့္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားသည္ ဝင္ေငြႏွင့္ ပုိင္ဆုိင္မႈမ်ား မရွိေတာ့သျဖင့္ နာဂစ္ ေဒသအတြင္း ဝယ္လုိအားႏွင့္ ေရာင္းလုိအား သိသာစြာ က်ဆင္းေနေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရး ကိရိယာမ်ား၊ ဓာတ္ေျမၾသဇာယူမႈမ်ား၊ ေရာင္းအား ၃ဝ - ၅ဝ ရာခုိင္ႏႈန္း က်ဆင္းေနေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္။

(၇) လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရးတြင္ ထုတ္လုပ္မႈပုိင္း၌ နည္းပညာႏွင့္ ကိရိယာမ်ားသည္ ေခတ္ေနာက္က်ေနျခင္း၊ လုိက္ေလ်ာညီေထြ မရွိျခင္း၊ တုိးျမႇင့္ေကာက္ခံေနသည့္ အခြန္အေကာက္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈစရိတ္ ျမင့္မားေနျခင္း၊ လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရးက႑၌ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အားနည္းေနျခင္း၊ ျခစားမႈ ျဖစ္ေပၚေနျခင္းကုိ ေတြ႔ခဲ့ရသည္ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ (ဥပမာ - ရန္ကုန္ဆိပ္ကမ္း ကုန္တင္ခ်မႈသည္ ကမၻာတြင္ ေစ်းအၾကီးဆုံးႏွင့္ အညံ့ဆုံး ဆိပ္ကမ္းျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။ အရည္အေသြး ျမင့္မားသည့္ မ်ဳိးစပါးမ်ား စုိက္ပ်ဳိးႏုိင္မႈႏွင့္ အရည္အေသြး ေကာင္းမြန္ၿပီး၊ ေစ်းႏႈန္းခ်ဳိသာသည့္ ဆန္စက္မ်ား တည္ေဆာက္ႏုိင္မႈ ပါဝင္သည္။) တနည္းအားျဖင့္ လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရးကုိ အေျခခံသည့္ ေက်းလက္ေဒသမ်ားတြင္ (Development for Rural Infrastructure) ေက်းလက္ေဒသ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးကုိ စနစ္တက် စီမံကိန္းမ်ားျဖင့္ ေသခ်ာစြာ ျပဳလုပ္သင့္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။

(၈) လက္ရွိ ရင္ဆုိင္ေနရေသာ ကမၻာ့စီးပြားေရးပ်က္ကပ္ အက်ဳိးဆက္မ်ား သက္ေရာက္မႈ ရွိေနသျဖင့္၊ ေရာင္းခ်ေနေသာ ဆန္ေစ်းႏႈန္းမ်ားသည္ ေစ်းကြက္တြင္ က်ဆင္းမႈ အႏၲရာယ္မ်ား ရင္ဆုိင္ေနရသည္။

(၉) ေနာက္ဆုံးတြင္ ေက်းလက္မ်ားရွိ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားသည္ စြန္႔စားဝမ္းစာရွာမႈမ်ား၊ ၾကီးပြားတုိးတက္လုိစိတ္မ်ား၊ စီးပြားေရး အျမန္ဆုံး ျပန္လည္နာလံထူလာလုိစိတ္မ်ားကုိ အားတက္သေရာ ေတြ႔ခဲ့ရေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။

လက္ေတြ႔ ကြင္းဆင္းေလ့လာမႈတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည့္ ကြ်မ္းက်င္သူ ပညာရွင္မ်ားက နာဂစ္ေဒသအတြင္း ေက်းလက္ေတာင္သူဦးၾကီးမ်ား၊ ေက်းလက္အိမ္ေထာင္စုမ်ားသည္ လက္ရွိ ရင္ဆုိင္ေနရသည့္ အခက္အခဲ၊ အက်ပ္အတည္းမ်ားကုိ အေရးေပၚကူညီရန္ တင္ျပထားေသာ အၾကံျပဳခ်က္မ်ားမွာ -

(၁) ေက်းလက္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားအတြက္ စုိက္ပ်ဳိးစရိတ္ ေခ်းေငြကုိ က်ပ္ ၈ဝဝဝ မွ က်ပ္ ၈ဝဝဝဝ ၊ ၁ဝ ဆအထိ ေငြအလုံးအရင္း ေခ်းငွားေပးသင့္ေၾကာင္း တြက္ခ်က္ယူဆထားၾကသည္။

(၂) စပါးေစ်းႏႈန္းကုိ တုိးျမႇင့္ေပးရမည္။

(၃) နာဂစ္ ေဒသမ်ားတြင္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား၊ အိမ္ေထာင္စုမ်ားသည္ ဝင္ေငြ မရွိသျဖင့္ လက္ရွိ စစ္အုပ္စုမွ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈ အစီအစဥ္မ်ား (Stimulus Package) အျမန္ဆုံး ျပဳလုပ္ေပးရမည္။

(၄) ဝင္ေငြရရွိႏုိင္မည့္ အလုပ္အကုိင္မ်ား ဖန္တီးေပးသင့္သည္။

(၅) လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရး က႑၌ ထုတ္လုပ္မႈ ပုိမုိ၍ သာလြန္ေကာင္းမြန္ လာႏုိင္ေစရန္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား၊ သုေတသန ျပဳမႈမ်ားတြင္ ေငြေၾကး အလုံးအရင္း ပုိမုိ၍ သုံးစြဲမႈ ျပဳရမည္။

(ဓာတ္ေျမၾသဇာစက္႐ုံမ်ား တည္ေဆာက္ျခင္း၊ မ်ဳိးေကာင္း စပါးမ်ား မွာယူေထာက္ပ့ံေပးျခင္း၊ ပုိးသတ္ေဆး၊ ေလာင္စာဆီမ်ား လုံေလာက္စြာ ေထာက္ပံေပးျခင္း၊ စပါး သုိေလွာင္မႈ၊ အရည္အေသြး ေကာင္းမြန္ေသာ ဆန္စက္မ်ား တည္ေဆာက္ျခင္းတုိ႔ ပါဝင္သည္။

နာဂစ္ ဆုိင္ကလုန္း တုိက္ခတ္ခံခဲ့ရၿပီးေနာက္ ရင္ဆုိင္းေနရေသာ အခက္အခဲ၊ အက်ပ္အတည္းမ်ားကုိ ေျဖရွင္းေက်ာ္လႊားႏုိင္ေရးအတြက္ ႏုိင္ငံတကာမွ ေထာက္ပ့ံကူညီမႈ အလုံးအရင္းျဖင့္ ရရွိႏုိင္ရန္ အျမန္ လုိအပ္ေနသည္။ ႏုိင္ငံတကာရွိ အစုိးရအဖြဲ႔မ်ား၊ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ပံ့ေပးေနေသာ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ စစ္အုပ္စုအၾကား အျပန္အလွန္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ရန္ စစ္အုပ္စုမွ ထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာ အကန္႔အသတ္မ်ားကုိ အျမန္ဆုံး ဖယ္ရွားေပးရန္ လုိအပ္ေၾကာင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္လာေစရန္ ဟန္႔တားေနေသာ ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာ အေျခအေနကုိ တုိးတက္ေအာင္ အျမန္ဆုံး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္ လုိအပ္သည္။ လက္ေတြ႔က်ေသာ ႏုိင္ငံေရး ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးမႈ အလ်င္အျမန္ ျပဳလုပ္ၿပီး၊ အမွန္အကန္ အေရးေပၚ လုိအပ္ေနေသာ စီမံကိန္းမ်ားတြင္ ေငြေၾကးသုံးစြဲမႈ ျပဳလုပ္ရန္ လုိအပ္သည္။

ဥပမာ - ၾကပ္ေျပး ေနျပည္ေတာ္ ေလယာဥ္ကြင္း တုိးခ်ဲ႕မြန္းမံမႈတြင္ ေငြေၾကးသုံးစြဲမႈ၊ တျခား အေရးမပါေသာ လုပ္ငန္းမ်ား (Pet Projects) တြင္ ေငြေၾကးသုံးစြဲမႈ ျပဳလုပ္ေနျခင္းထက္ ယခု ဒုကၡအက်ပ္အတည္း ေပါင္းစုံႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနရေသာ လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရးဆုိင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ေငြေၾကး အလုံးအရင္း ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသုံးစြဲၿပီး၊ စပါးထြက္ႏႈန္း၊ ေကာက္ပဲသီးႏွံထြက္ႏႈန္း ျပန္လည္တုိးတက္လာရန္၊ ဝမ္းစာ စပါးမ်ား၊ မ်ဳိးစပါးမ်ား ဖူလုံမႈ ရွိေစရန္ နာဂစ္ေဒသတြင္ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားကုိ အေရးေပၚ ေငြေၾကး အကူအညီမ်ား ေထာက္ပံ့ကူညီသင့္ေၾကာင္း ပါရွိသည္။

(မွီျငမ္းကုိးကား - ဤေဆာင္းပါးတြင္ ပါဝင္ေသာ အခ်က္အလက္အမ်ားစုသည္ FAO/ WFP ၊ UNDP တုိ႔မွ အစီရင္ခံစာမ်ား၊ David Dapice ၊ Tom Vallely ႏွင့္ Ben Wilkinson တုိ႔ သုေတသနျပဳ သုံးသပ္တင္ျပထားေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရးကုိ အေျခခံေသာ စီးပြားေရးစာတမ္း၊ ကြင္းဆင္းမႈမ်ားတြင္ ပါဝင္ခဲ့ေသာ ႏုိင္ငံတကာ NGO အဖြဲ႔မ်ားမွ ဝန္ထမ္းမ်ား၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရး ဝန္ၾကီးဌာန လက္ေအာက္မွ ဝန္ထမ္းမ်ား၊ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ စီးပြားေရးႏွင့္ လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရး ကြ်မ္းက်င္သူ ပညာရွင္မ်ား၏ သုံးသပ္ခ်က္ အျမင္မ်ား၊ ေတြ႔ရွိခ်က္မ်ားကုိ စုစည္းၿပီး ဘာသာျပန္ တင္ျပထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။)






Rest of your post