Chinese border town emerges as new front line in fight against human trafficking

Zaw Aung, 29, said he regularly crosses from Burma into China in search of work. Burmese women also are brought over for marriages with Chinese men -- some forced, some arranged through "matchmakers." (Keith B. Richburg/the Washington Post)

By Keith B. Richburg
Washington Post Staff Writer
Saturday, December 26, 2009

This booming little border town in China's southwestern Yunnan province, where the economic prosperity of China is separated from the destitution of Burma by nothing more than a flimsy, rusted metal fence, has emerged as the new front line in the worldwide fight against human trafficking.

On any given afternoon, a steady stream of people scale the six-foot-high fence, unperturbed by the Chinese border guards posted just a hundred yards away. Amid the Burmese men looking for day labor, or women coming to sell their vegetables in the wealthier Chinese markets, is traffic far less benign:

Burmese women being brought over for marriages with Chinese men -- some forced, some voluntarily arranged through "matchmakers." Babies being brought into China to be sold. And Chinese women from poorer inland areas being moved in the opposite direction, often ending up in Southeast Asia's sex industry.

In the shadowy world of human trafficking, say government officials and advisers with foreign aid agencies, China has become a source country, a destination country and a transit country all at once.

"Some of the Yunnan women and girls think they'll get a better job in Thailand," said Kathleen Speake, chief technical adviser for the United Nations' International Labor Office in Beijing. Burmese "are coming into China. We're looking at being trafficked for adoption, and women being trafficked for marriage."

No firm numbers are available on the extent of trafficking. Kirsten di Martino, a project officer in Beijing for UNICEF, said that from 2000 to 2007, China's public security bureau investigated 44,000 cases of trafficking, rescuing about 130,000 women and children. But, she added, "this is just the tip of the iceberg."

China, she said, "is very big, and has a lot of border -- and has a whole lot of problems."

Here in Ruili, two criminal gangs were cracked and 14 women rescued in the first half of the year, said Meng Yilian, who works for the newly formed group China-Myanmar Cooperation Against Human Trafficking. Burma is also known as Myanmar.
ad_icon

A legally suspect vocation

"In the villages bordering Myanmar, there are some people working as matchmakers, " she said. "And some of them are human traffickers. It's hard to tell who are the matchmakers and who are the traffickers."

Matchmaking, which falls into a legally murky terrain, is rooted in Chinese tradition, which allows a man to make a gift to a woman's family in exchange for marriage.

In this border area, matchmakers are not hard to find. From Ruili, a gravel road leads west, running parallel to the Burmese border and past ethnic Dai villagers working in paddy fields. In Mang Sai village, the matchmaker is a heavy-set 28-year-old woman who said she has been in the business seven or eight years and had "successfully made 20 matches," including two involving Chinese buyers and Burmese girls.

The matchmaker -- she requested that her name be withheld because her profession is legally suspect -- said a local Chinese girl will cost as much as 50,000 renminbi, about $7,300. But a girl from Burma, she said, costs just 20,000 renminbi, or just under $3,000.


Rest of your post

Obama has powerful tool to pressure Myanmar

By FOSTER KLUG (AP) – 1 day ago

WASHINGTON — If talks with Myanmar over democratic reforms fail, the Obama administration could tie up large amounts of money that the country's ruling generals stash in international banks from the sale of natural gas.

So far the administration has been hesitant to go that route.

But pressuring banks to avoid doing business with Myanmar's leaders could be a powerful economic weapon — one that already is being used elsewhere. It's an approach, for example, that has been used to try to push North Korea to give up its nuclear weapons ambitions.

Congress already has provided the power for the administration to go after the banks and some rights groups want President Barack Obama to use it right away, or at least if direct talks fail.

U.S. officials have just started face-to-face negotiations and want to give them more time to show results. Imposing the banking sanctions would be expensive and time-consuming, and Myanmar isn't a top priority on a crowded foreign policy agenda that includes Afghanistan and Iran.

Still, the administration has warned of tougher action if engagement breaks down with Myanmar, also known as Burma. And the mere threat could add force to the U.S. negotiating position.

"We will reserve the option of tightening sanctions on the regime and its supporters to respond to events in Burma," Obama's top diplomat for East Asia, Kurt Campbell, told lawmakers in September.

Myanmar has one of the most repressive governments in the world and has been controlled by the military since 1962. For years, the United States has used punishing sanctions to try to force change on the country, with little success. Former President George W. Bush's administration favored shunning Myanmar, and Bush's wife, Laura, and many in Congress were strong advocates of the nascent democracy movement there.

Now, the Obama administration has reversed the isolation policy in favor of engagement, which it hopes will persuade the generals to grant greater freedoms to opposition parties and minorities and to free political prisoners.

Myanmar has since made a few symbolic gestures of good will, letting detained democracy leader Aung San Suu Kyi meet with Campbell, for instance, and releasing some political prisoners. At the same time, it has continued to persecute ethnic minorities, journalists and student activists.

Obama himself spoke of a possibly stronger position on Myanmar in his Nobel Peace Prize acceptance speech. There will be engagement and diplomacy with Myanmar, he said, "but there must be consequences when those things fail."

Activists say financial measures that hinder Myanmar's ruling generals' ability to access the international banking system might do what broader economic sanctions have failed to do.

"What the Burmese government values is not its commerce with the outside world but the financial proceeds of that commerce," said Tom Malinowski of Human Rights Watch. "Once the Burmese government deposits the checks in its bank accounts, there's a lot the United States government can do to prevent that money from being used in the international banking system."

Treasury officials have targeted 40 people and 44 entities since the Myanmar junta killed and arrested protesters during demonstrations in 2007. Being added to the sanctions list prevents people from making transactions in the banking system of the United States.

But a 2008 law grants the Treasury Department authority to impose conditions on banking relationships, meaning sanctions could affect activities of international banks.

Myanmar has lucrative natural gas deals with its neighbors and with some European and U.S. companies, with revenues going into foreign banks. Under its new authority, the U.S. can let these banks know it has concerns about their association with Myanmar that could hurt these banks' ability to work with U.S. financial institutions, said Jennifer Quigley, advocacy director for the U.S. Campaign for Burma.

Supporters of the banking sanctions often raise North Korea, saying that the United States effectively froze the North out of the international banking system in 2005, hurting leader Kim Jong Il.

For the moment, the Obama administration is urging patience as it pursues talks.

Next year's elections in Myanmar will provide a good look at the junta's intentions. A big question will be whether high-level U.S.-Myanmar talks lead to true participation by minorities and opposition groups or merely let the generals consolidate power.


Rest of your post

အီရန္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲခုိး အႏုိင္ရယူခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္ အစုိးရ ကုိ တႏုိင္ငံလုံးဆန္႔က်င္ ဆႏၵၿပေနၾက

အီရန္မွာ ဘာသာေရးေခါင္ေဆာင္ၾကီး စ်ာပန မွ အစုိးရကုိ ဆန္႔က်င္သည့္ ဆႏၵၿပပြဲသုိ႔ အသြင္ကူးေၿပာင္း
We Support Iran's Democracy Movement for Freedom and Justice. We Express Our Solidarity With Iranian Opposition Protesters. You Are All Brave Men and Women Of Iran. Brave Iranians Continue Your Justified Fight Against Dictators.
(WFWW)
-WFWW(ဒူဘုိင္း)-

၁၂.၂၁.၂၀၀၉

အီရန္မွာ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ ေထာက္ခံခဲ့တဲ့ အထင္ကရ အီရန္ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ၾကီး တစ္ဦးၿဖစ္သူ အယာတုိလာ ဟုိစိန္ အလီ မြန္တာဇာယီ ရဲ႕ စ်ာပနကုိ လာေရာက္ ဂါရ၀ၿပဳ ပုိ႔ေဆာင္သူမ်ားက အီရန္ သမၼတ မာမြတ္ဒ္ အာမာဒီနီဂ်က္ဒ္ ကုိ ဆန္႔က်င္ဆႏၵၿပခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ သမၼတ အာမာဒီနီဂ်က္ဒ္ ျပန္အေရြးခံရတဲ့ကိစၥ ႏွင့္ မဲလိမ္ခဲ့မႈေတြအေပၚ ကန္႔ကြက္ ဆႏၵျပၾကသူမ်ားကုိ အစိုးရက အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္ႏွင္းခဲ့မႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အီရန္ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ အယာတုိလာဟုိစိန္ အလီ မြန္တာဇာယီ က ၿပင္းထန္စြာရွဳံ႕ခ် ခဲ့သူၿဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိသမၼတ မာမြတ္အာမာဒီနီ ဂ်က္ဒ္ဟာ တုိင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူလူထုကုိ လိမ္လည္ခဲ့တယ္၊ သူ႔ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြဟာ အစၥလာမ္ဘာသာေရး၊ ကုိယ္က်င့္တရား၊ တရားမွ်တမႈေတြနဲ႔ ဆန္႔က်င္ၿပီး လုပ္ေဆာင္ ေနတယ္လုိ႔ ရွဳံ႕ခ်ခဲ့ပါတယ္။

အယာတုိလာဟုိစိန္ အလီ မြန္တာဇာယီ ရဲ႕ စ်ာပနကုိ သိန္းနဲ႔ခ်ီတဲ့ အီရန္ၿပည္သူမ်ားက လုိက္ပါ ပုိ႔ေဆာင္ခဲ့ၾကေၾကာင္း၊ စ်ာပန ကုိ လုိက္ပါပုိ႔ေဆာင္ သူမ်ားက “ အာဏာရွင္ က်ဆုံးပါေစ၊ အာမာဒီနီဂ်က္ဒ္ အာဏာရွင္အစုိးရ ေမာင္းထုတ္ၾက၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ၾကီး ခါေမနီ လူသတ္သမား” လုိ႔ ေၾကြးေၾကာ္ဆႏၵၿပ ခဲ့ၾကေၾကာင္းသိရပါသည္။ ဆႏၵၿပပြဲဟာ အၿခားၿမိဳ႕ ေတြမွာလည္း ၿဖစ္ပြားခဲ့ေၾကာင္းလည္း သိရပါသည္။ အတုိက္အခံပါတီေခါင္းေဆာင္ မူဆာဘီက အီရန္ၿပည္သူမ်ား အေနၿဖင့္ အမွန္တရားဘက္က ရပ္တည္ခဲ့ၿပီး၊ အာဏာရွင္စံနစ္ ကုိ ဆန္႔က်င္ခဲ့တဲ့ အီရန္ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ အယာတုိလာဟုိစိန္ အလီ မြန္တာဇာယီ ရဲ႕ စ်ာပနကုိ ေနာက္ဆုံး လာေရာက္ ဂါရ၀ၿပဳၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းႏွဳိးေဆာ္ထားခဲ့သည္။ အာဏာရွင္ ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈ တြင္ ဆႏၵၿပ သူမ်ားက အစိမ္းေရာင္ အမွတ္အသားမ်ား ၀တ္ဆင္ၿပီး ဆႏၵၿပ ခဲ့ေၾကာင္းသိရွိရပါသည္။

အရည္အခ်င္း အဓိက ေရြးခ်ယ္ပါ NLD

-ၿမတ္စုိး-
၁၂.၁၉.၂၀၀၉
မဇၥိ်မ

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အင္အားအေကာင္းဆံုး ပါတီ ၿဖစ္တဲ့ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) မွာ လက္ရွိ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၾကာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၾကတဲ့ ပါတီထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေခါင္းေဆာင္မႈ အေၿပာင္းအလဲ ၿပဳလုပ္ဖုိ႔ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့တာဟာ မွန္ကန္တဲ့သင့္ေလွ်ာ္တဲ့ လုပ္ရပ္ၿဖစ္ပါတယ္။

ပါတီ ေသြးသစ္ေလာင္းမႈ လုိ႔ေခၚေခၚ၊ မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္မ်ားကုိ စိတ္ခ် ယုံၾကည္မႈရွိရွိ လက္ဆင့္ကမ္း ပုခုံးေၿပာင္း တာဝန္ေပးမႈ လုိ႔ပဲေခၚေခၚ ဒီဆုံးၿဖတ္ခ်က္က အေရးပါပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္ လာၾကၿပီၿဖစ္တဲ့ ပါတီထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာ ပါတီကုိ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ဘက္ေပါင္းစုံက ဝိုင္းဝန္း တုိက္ခိုက္ေနသည့္ၾကားမွ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာရွိေအာင္ ထိန္းသိမ္း ေပးထားႏုိင္ခဲ့သလုိ၊ အနာဂတ္ ေခါင္းေဆာင္မႈသစ္ ေအာက္မွာလည္း ပါတီကုိ ဆက္လက္ရွင္သန္ ေအာင္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေရးဟာလည္း ႀကီးမားတဲ့ စိန္ေခၚမႈႀကီးတခု ျဖစ္ပါတယ္။

လူႀကီးပုိင္းမ်ားက တာဝန္ေက်ခဲ့သလုိ NLD မ်ိဳးဆက္သစ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား တာဝန္ေက်ရေတာ့မည့္ အခ်ိန္အခါ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ တာဝန္နဲ႔ ထိုက္တန္ေအာင္ အသင့္အေနအထား ျပင္ဆင္မႈမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ ၾကရေတာ့မွာပါ။ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ လူငယ္မ်ား အေနျဖင့္ ေနာက္ကြယ္ မွာေနမည့္အစား၊ ယွဥ္ၿပိဳင္ အေရြးခ်ယ္ခံလုိသူမ်ားဟာ မိမိတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ေ႔ရွထြက္ကာ လက္ရွိပါတီ ထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားထံသုိ႔ အမည္စာရင္း တင္သြင္း သင့္ပါတယ္။ မူဝါဒမ်ားခ်ျပၿပီး ပါတီအတြင္း မဲဆြယ္ စည္း႐ုံးသင့္တယ္။

သုိ႔ေပေသာ္ျငားလည္း ေလာေလာဆယ္ ပါတီ ေခါင္းေဆာင္သစ္မ်ားကုိ ေရြးခ်ယ္မႈ အပုိင္းမွာ အခက္အခဲမ်ားစြာ ရွိေနေပမယ္ဆိုတာကို သိပါတယ္။

NLD ျပန္ၾကားေရး တာဝန္ခံ ဦးခင္ေမာင္ေဆြက လက္ရွိ CEC အဖြဲ႕အား ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းမည္ ဆုိရင္ ေအာက္ေျခမွ ပါတီဝင္ေတြကေန ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ျခင္းႏွင့္ ဗဟုိအဆင့္ကေနျပီး ေရြးခ်ယ္ ယာယီ တာဝန္ေပးျခင္းဟု ႏွစ္မ်ဳိးရွိေၾကာင္း၊ ယခု လက္ရွိအေျခ အေနတြင္ ေအာက္ေျခမွ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ျခင္းသည္ မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာၾကားထားသည္။

သူေျပာတာကို ျငင္းဖို႔ရာ ခက္ပါတယ္။ တဖက္က အတိုက္အခံ အင္အားကို မ်က္ေျခမျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာျပီး နည္းမ်ဳးိစံုသံုး ၿဖိဳခြဲခဲ့တဲ့ ေအာက္မွာ ေနခဲ့ရတဲ့ ခါးသီးတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳက ရွိေနပါတယ္။

အခက္အခဲမ်ားအရ မည္သုိ႔ပင္ ေရြးခ်ယ္ေစမႈ အရည္အခ်င္းရွိေသာ ေခါင္းေဆာင္သစ္မ်ား ေပၚေပါက္လာေရးသည္ ပဓာန က်ပါတယ္။ ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရး ထုံးတမ္းစဥ္လာအရ ေခါင္းေဆာင္ ေရြးခ်ယ္မႈပုိင္းကုိ စီးပြားေရး ရႉ႕ေထာင့္ၿဖင့္ ၾကည့္လွ်င္ Inputs ကုိသာ ဦးစားေပး ၾကည့္ေလ့ ရွိၾကသည္။

ဆုိလုိသည္မွာ ဘယ္သူ႔သားသမီး (သုိ႔) ေဆြမ်ိဳး၊ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္း၊ အရာရွိေဟာင္း စသည္ၿဖင့္ စသျဖင့္ မိန္ရာဟင္းေကာင္း၊ ခင္ရာေဆြမ်ိဳး စကားပုံလုိ ၾကည့္ၿပီးဆုံးၿဖတ္ေလ့ ရွိၾကသည္။ Outputs/ Results လုိ႔ေခၚသည့္ ရလာဒ္ထြက္ေပၚမႈ၊ ေအာင္ၿမင္ခဲ့မႈ၊ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္မႈ အရည္အခ်င္းကိုၾကည့္ၿပီး ေရြးခ်ယ္မႈ အားနည္းတတ္သည္။ အရည္အခ်င္း ရွိေသာ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေခါင္းေဆာင္မႈမ်ိဳး ေပၚေပါက္ဖုိ႔ ဆုံးၿဖတ္ေရြးခ်ယ္ ေပးသင့္ပါသည္။

NLD ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္မ်ားအေနၿဖင့္ ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခုအတြင္း ျပည္တြင္းျပည္ပ၌ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့မႈမ်ား၊ မွားယြင္းခဲ့မႈမ်ားကုိ သင္ခန္းစာ ယူသင့္ပါသည္။

ပါတီရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာ ႏုိင္ငံတကာ သံတမန္မ်ား၊ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ထိေတြ႔ ဆက္ဆံၾကရမွာမုိ႔ တက္ၾကြမႈရွိေနယုံၿဖင့္ မလုံေလာက္ပါ။ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ သံတမန္ ဆက္ဆံေရး၊ လူထုဆက္ဆံေရးမ်ား ၌ပါ အရည္အခ်င္းမ်ား ရွိၾကရပါလိမ့္မည္။

တနည္းအားၿဖင့္ အျမင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ၿပန္႔ ရွိရန္ကို ဆိုလိုျခင္း ျဖစ္သည္။ အမ်ား ျပည္သူ၏ ေလးစား ယံုၾကည္မႈ ရွိဖုိ႔လည္း လုိပါသည္။ အရည္အခ်င္းရွိရွိၿဖင့္ မွန္ကန္စြာေတြးေခၚပါမွ အခ်ိန္အခါ အေျခအေန ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီစြာ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲႏုိင္ေပလိမ့္မည္။ မွန္ကန္ေသာ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ား၊ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္မ်ား ႏွင့္ မူဝါဒမ်ား ကို ခ်မွတ္ႏုိင္ ေပလိမ့္မည္။

NLD ဝင္မ်ား၊ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား အေနၿဖင့္ ေအာင္ၿမင္ၿခင္း တံခါးကုိ တြန္းဖြင့္ၾကဖုိ႔ မွန္ကန္ေသာ ေခါင္းေဆာင္မႈ ေရြးခ်ယ္ေပးဖုိ႔ လုိေပသည္။ NLD ၏ အနာဂတ္ သည္ NLD အဖြဲ႔ဝင္မ်ား ေရြးခ်ယ္ေပးမည့္ ေခါင္းေဆာင္မႈအသစ္ အေပၚတြင္သာ မႈတည္ေနသည္။


Rest of your post

ခမာနီေခါင္းေဆာင္မ်ား ကုိ သင္ခန္းစာယူပါ

Source: ဘန္ေကာက္ပုိ႔စ္ - "UN-backed court issues K.Rouge genocide charges"

-ၿမတ္စုိး-
၁၂.၁၆.၂၀၀၉

တခ်ိန္က ၿမန္မာအာဏာရွင္မ်ားကုိ အတုယူအားက်ခဲ့ၾကတဲ့ ကေမၻာဒီးယားႏုိင္ငံမွ ခမာနီ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကုိ ၎တုိ႔ အာဏာရွိစဥ္ကာလအတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ လူအစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္ခဲ့မႈတြင္ ပါ၀င္ပတ္သက္မႈျဖင့္ ကုလသမဂၢ က ေထာက္ခံမႈေပးထားေသာ ကေမၻာဒီးယားအထူးခံု႐ံုးတခုက တရားစြဲဆို လိုက္ၿပီၿဖစ္ေၾကာင္း ဗုဒၶဟူးေန႔ ထုိင္းႏုိင္ငံထုတ္ ဘန္ေကာက္ပုိ႔စ္ သတင္းစာတြင္ ေရးသားေဖာ္ၿပထားသည္။

ခမာနီေခါင္းေဆာင္ အဆင့္ ႏွစ္ ရာထူးတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ Nuon Chea ႏွင့္ ႏုိင္ငံၿခားေရး ၀န္ၾကီးအၿဖစ္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ Leng Sary တုိ႔ႏွစ္ဦးကုိ ၁၉၇၅-၁၉၇၉ ခုႏွစ္ ကာလ ခမာနီ ကြန္ၿမဴနစ္တုိ႔ အာဏာရရွိခဲ့စဥ္ အတြင္း ကေမၻာဒီးယား မွာရွိတ့ဲ ဗီယက္နမ္ လူမ်ဳိးမ်ား ႏွင့္ မြတ္စလင္မ္ ခ်မ္ ေတြကို အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္ခဲ့မႈ တြင္ ပါ၀င္ပတ္သက္မႈျဖင့္တရားစြဲဆုိခဲ့ၿခင္းၿဖစ္သည္ဟု သတင္းမ်ားတြင္ေဖာ္ၿပထားသည္။ သူတုိ႔နွစ္ဦးဟာ ခမာနီ ကြန္ၿမဴနစ္တုိ႔ အာဏာရရွိခဲ့စဥ္အတြင္း အလြန္သေဘာထားတင္းမာသူမ်ားၿဖစ္ၿပီး၊ လူသားမဆန္တဲ့ ရက္စက္မႈမ်ားအေပၚ တာ၀န္ရွိခဲ့ၾကတယ္လုိ႔ ေဖာ္ၿပထားပါသည္။

သူတုိ႔ႏွစ္ဦးစလုံးကုိ ယခင္က စစ္ရာဇ၀တ္မႈ ႏွင့္ လူသားမ်ားအေပၚၿပစ္မႈက်ဴးလြန္မႈတုိ႔ၿဖင့္ လည္း တရားစြဲဆုိထားၿပီးၿဖစ္သည္။

ကေမၻာဒီးယား၌ ခမာနီအစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္စဥ္ကာလ (၁၉၇၅-၇၉) အတြင္း အစားအစာငတ္မြတ္မႈ၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ၊ ေရာဂါကူးစက္ ခံရမႈ၊ တရားဥပေဒမဲ့ ေသဒဏ္စီရင္ခဲ့မႈ၊ လူသားမဆန္စြာ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ခဲ့မႈ၊ လူသားမ်ားအားအစုလိုက္အၿပံဳလိုက္သတ္ျဖတ္ခဲ့မႈ တို႔ေၾကာင့္ လူေပါင္း (၂) သန္းနီးပါး ေသဆံုးခဲ့့ရၿပီး၊ ယင္းအမႈမ်ားတြင္ ပါ၀င္ပက္သက္ ခဲ့ၾကေသာ ခမာနီ အၾကီးအကဲမ်ား ၿဖစ္ၾကသည့္ ပုိေပါ့၊ ခယူဆန္ဖန္၊ နာမည္ဆိုးႏွင့္လူသိမ်ားေသာ Tuol Sleng လွ်ဳိ႕၀ွက္အက်ဥ္းေထာင္ အႀကီးအကဲ ဒက္ခ်္ (Kaing Guek Eav, known by the alias Duch) အပါအ၀င္ ခမာနီေခါင္းေဆာင္မ်ား ကုိ ကုလသမဂၢ က ေထာက္ခံမႈေပးထားေသာ ကေမၻာဒီးယား အထူးခံု႐ံုးတခုက တရားမွ်တမႈ ရွိေအာင္ တရားစြဲဆို အေရးယူမႈမ်ား ၿပဳလုပ္လွ်က္ ရွိပါသည္။

အာဏာရွင္မ်ားအေနၿဖင့္ မိမိတုိ႔ အာဏာရွိစဥ္အတြင္း လူသားမ်ားအေပၚ က်ဴးလြန္ခဲ့ေသာ ၿပစ္မႈမ်ား အေပၚ အကာအကြယ္ ရယူႏုိင္ၾကေပမဲ့၊ ေနာင္တခ်ိန္မွာ တရားမွ်တမႈရွိေအာင္ စီရင္ဆုံးၿဖတ္ၿခင္းကုိ ရင္ဆုိင္ၾကရ ပါလိမ့္မယ္ ဆုိတာ ခမာနီေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ေနာက္ဆုံးေန႔ မ်ားက သက္ေသထူေနပါသည္။




Rest of your post

US could pressure Myanmar with bank sanctions

The Associated Press, Washington | Tue, 12/22/2009 7:46 AM | World

The Obama administration has ready a powerful economic weapon if talks with Myanmar fail to achieve democratic reforms: pressuring banks to avoid doing business with the country's ruling generals.

A similar approach has been used to push North Korea to give up its nuclear weapons. In Myanmar's case, targeting international banks could effectively tie up the large amounts of money the generals get from selling natural gas.

The U.S. Congress has already provided the power to go after the banks; some rights groups want President Barack Obama to use it soon, or at least if direct talks fail.

So far, however, the administration has been hesitant. It has just started face-to-face negotiations and wants to give them more time to show results. Imposing the banking sanctions would be expensive and time-consuming, and Myanmar isn't a top priority on a crowded foreign policy agenda that includes Afghanistan and Iran.

Still, the administration has warned of tougher action if engagement breaks down with Myanmar, also known as Burma. And the mere threat could add force to the U.S. negotiating position.

"We will reserve the option of tightening sanctions on the regime and its supporters to respond to events in Burma," Obama's top diplomat for East Asia, Kurt Campbell, told lawmakers in September.

Myanmar has one of the most repressive governments in the world and has been controlled by the military since 1962. For years, the United States has used punishing sanctions to try to force change on the country, with little success. Former President George W. Bush's administration favored shunning Myanmar, and Bush's wife, Laura, and many in Congress were strong advocates of the nascent democracy movement there.

Now, the Obama administration has reversed the isolation policy in favor of engagement, which it hopes will persuade the generals to grant greater freedoms to opposition parties and minorities and to free political prisoners.

Myanmar has since made a few symbolic gestures of good will, letting detained democracy leader Aung San Suu Kyi meet with Campbell, for instance, and releasing some political prisoners. At the same time, it has continued to persecute ethnic minorities, journalists and student activists.

Obama himself spoke of a possibly stronger position on Myanmar in his Nobel Peace Prize acceptance speech. There will be engagement and diplomacy with Myanmar, he said, "but there must be consequences when those things fail."

Activists say those consequences should include the application of a law that allows the United States to use financial measures to hinder Myanmar's ability to access the international banking system.

"What the Burmese government values is not its commerce with the outside world but the financial proceeds of that commerce," Tom Malinowski of Human Rights Watch said. "Once the Burmese government deposits the checks in its bank accounts, there's a lot the United States government can do to prevent that money from being used in the international banking system."

The United States already imposes many sanctions on Myanmar. Treasury officials have targeted 40 people and 44 entities since the junta killed and arrested protesters during demonstrations in 2007. Being added to the sanctions list prevents people from making transactions in the banking system of the United States, the world's largest economy.

A 2008 law, however, allows another level of sanctions that grants Treasury the authority to impose conditions on banking relationships. U.S. officials will not comment on future policy decisions, but Treasury says it is looking at all potential sanctions, including the banking provision, "to apply the tools best calibrated to address the threat presented."

The United States cannot easily block the lucrative natural gas deals Myanmar does with its neighbors and with European and U.S. companies. But the bank measure would let foreign banks know that the United States has worries about their association with Myanmar money and will be wary of their contact with U.S. financial institutions until those worries are cleared up, according to Jennifer Quigley, advocacy director for the U.S. Campaign for Burma.

Supporters of the banking sanctions often raise North Korea, saying that the United States effectively froze the North out of the international banking system, hurting leader Kim Jong Il.

For the moment, the Obama administration is urging patience as it pursues talks.

Next year's elections in Myanmar will provide a good look at the junta's intentions. A big question will be whether high-level U.S.-Myanmar talks lead to the junta's allowing true participation by minorities and opposition groups or merely let the generals consolidate power.


Rest of your post

ESCAP brings Nobel Laureate Stiglitz to Myanmar to advise on economic policy and rural poverty reduction

Press Release
UNESCAP News Services
Date: 3 December 2009
Note to Editor No: N/42/2009

Meeting government ministers at ESCAP development forum on 15 December

Bangkok (UN/ESCAP Information Services) -- Nobel laureate Joseph E. Stiglitz will visit Myanmar at the invitation of the United Nations Economic and Social Commission for Asia and the Pacific (ESCAP) to advise on development policies and poverty reduction, especially in the rural area.

Prof. Stiglitz will speak at a round table and development forum organized by ESCAP with Myanmar’s Ministry of National Planning and Economic Development and Ministry of Agriculture and Irrigation on 15 December in the capital, Napyitaw. The forum will bring together the two Ministers from Myanmar, U Soe Tha and U Htay Oo, in a dialogue with Prof. Stiglitz and other eminent experts to discuss strategies for poverty reduction in light of Asia’s regional and sub-regional experiences.

The event, Economic Policies for Growth and Poverty Reduction: Lessons from the Region and Beyond, is part of a series launched by Noeleen Hezyer, UN Under-Secretary-General and Executive Secretary of ESCAP, during her visit to Myanmar last July.

"Prof. Stiglitz will share his ideas on what kind of economic decision making is critical for growth in the rural economy and poverty reduction," says Dr. Heyzer. "I hope that this visit will be able to open up a new space in economic decision making and policy formulations. The focus is on how we reach the poorest people in Myanmar. We hope to bring the best thinking and lessons from the region and beyond."
“Growth that does not benefit all of society is not ultimately sustainable,” Prof. Stiglitz says ahead of his visit. “It’s important that government take policy measures that include all sectors of the population, especially in rural areas.”

As chief economist of the World Bank (1997-2000), Prof. Stiglitz played a key role in the publication “Rethinking the Asian Miracle,” which examined the reasons behind the dramatic growth of eight Asian economies. He was awarded the Nobel Prize in Economics in 2001.

The seminar on 15 December will be organized in two segments. The first segment will be devoted to expert discussions on different facets of enhancing the rural economy of Myanmar. The second segment will be a High-level Roundtable on effecting change in Myanmar’s rural economy. Senior officials and experts from Myanmar will engage in a conversation with eminent experts. The focus is on “Economic Policies and Decision-making for Poverty Reduction: Reaching the Bottom Half”.

For more information, please contact:

UN/ESCAP Information Services: unisbkk.unescap@un.org,
or stiglitzpress@gmail.com
* *** *
Headquartered in Bangkok, United Nations ESCAP is the largest of the UN's five Regional Commissions in terms of its membership, population served and area covered. The only inter-governmental forum covering the entire Asia-Pacific region, ESCAP works to promote sustainable and inclusive economic and social progress. More information on ESCAP is available at www.unescap.org



Rest of your post

ကိုပင္ေဟဂင္အစီရင္ခံစာ- ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ေၾကာင့္ ၿမန္မာၿပည္သူမ်ား အသက္ဆုံးရွဳံးခဲ့ရ

နားဂစ္မုန္တုိင္း တုိက္ခုိက္ၿပီး ခုိကုိးရာမဲ့ၿဖစ္ခဲ့ေသာၿမန္မာၿပည္သူမ်ားႏွင့္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈအေၿခအေန

The Figures
The UN Human Development Report 2006 has ranked Burma in its Human Poverty Index table at 130 out of 177 countries, well below some other South East Asian countries such as Thailand (74) and Malaysia (61), though above Laos at 133 and close to Cambodia at 129. In 2004 the World Bank concluded that Burma is "trapped in abject poverty despite its rich resources base. Although there has been notable moderate growth in the economy, the trickle-down effect of this growth did not reach the poor. The country's poverty and development indicators have lagged behind those of its neighbours". An estimated 30 percent of the population ( or approximately 15 million people) live below the poverty line and inflation is running at a rate of between 30 and 40 percent a year.

-ၿမတ္စုိး-
၁၂.၁၀.၂၀၀၉

ဒိန္းမတ္ႏိုင္ငံ ကိုပင္ေဟဂင္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပေနသည့္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ ရာသီဥတုေၿပာင္းလဲမႈ ဆုိင္ရာ ကြန္ဖရင့္၌ တင္သြင္းေသာ အစီရင္ခံစာ တေစာင္တြင္ ၁၉၉၀ မွ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း ရာသီဥတုေၾကာင့္ အဆိုးရြားဆံုး ထိခိုက္ခဲ့ ရေသာ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္၊ ျမန္မာႏွင့္ ဟြန္ ဒူးရပ္စ္ ႏိုင္ငံတို႔ ပါဝင္သည္ဟု ေရးသားေဖာ္ၿပထားသည္။ ထုိအစီရင္ခံစာကုိ ကမၻာ့ရာသီဥတု ေၿပာင္းလဲမႈ သက္ေရာက္မႈမ်ားအား ဆယ္စုႏွစ္ ၂ စုၾကာ ေလ့လာထားသည့္ ဘာလင္အေျခစိုက္ ကမၻာ့ရာသီဥတု ေစာင့္ၾကည့္ေရး အဖြဲ႔ၾကီးက သုေတသန ၿပဳခဲ့ၿခင္းၿဖစ္သည္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလတြင္ ၿမန္မာႏုိင္ငံ ဧရာဝတီျမစ္ဝကြ်န္းေပၚ ေဒသကို နာဂစ္ဆိုင္ကလံုး မုန္တိုင္း ဝင္ေရာက္ ဖ်က္ဆီး ခဲ့မႈေၾကာင့္ လူေပါင္း ၈၅၀၀၀ ေသဆံုး၍ ေငြေၾကးဆံုးရံႈးမႈ တန္ဖိုး စုစုေပါင္း အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၄ ဘီလ်ံ ရွိခဲ့သည္ဟု ၿမန္မာစစ္အစုိးက ထုတ္ၿပန္ေၾကညာခဲ့ ေသာ္လည္း ၊ ကုလသမဂၢက သုေတသနၿပဳ ထားေသာ အစီရင္ခံစာအရ လူေပါင္း ၁၃၄၀၀၀ မွ် ေသဆံုး၊ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့၍ လူေပါင္း ၂ ဒႆမ ၄ သန္း အိုးအိမ္မ်ား ပ်က္စီးဆံုးရံႈးၿပီး မုန္တိုင္းဒဏ္ခံခဲ့ရသည္ဟု ဆိုသည္။



ဒီလုိ လူအေၿမာက္အမ်ား ေသဆုံးမႈ၊ ေပ်ာက္ဆုံးမႈ၊ အုိးမဲ့အိမ္မဲ့ပ်က္စီးဆုံးရွဳံးခဲ့မႈဟာ ၿမန္မာႏုိင္ငံ ရဲ႕ ဆင္းရဲမြဲေတမႈအေၿခအေန မ်ားေၾကာင့္ၿဖစ္ၿပီး၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္က တင္သြင္းခဲ့ေသာ ကမၻာ့ ကုလသမဂၢ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ တုိက္ဖ်က္ေရး ႏွင့္ စားနပ္ရိကၡာ ကူညီေထာက္ပံ့ေပးေရး အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ အစီရင္ခံစာ အရ ၿမန္မာႏုိင္ငံ လူဦးေရ ရဲ႕ ၃၂.၇ ရာခုိင္ႏွဳန္းဟာ ဆင္ရဲမြဲေတမႈ ေအာက္မွာ ေနထုိင္ေနရေၾကာင္း ေဖာ္ၿပ ထားပါသည္။ ယင္း အစီရင္ခံစာ အရ ၿမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈေအာက္မွာ ေနထုိင္သူ လူဦးေရ ၁၅ သန္းေက်ာ္ ေနထုိင္ေနၾကရေၾကာင္း ခန္႔မွန္း ေဖာ္ၿပထားပါသည္။

၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢရဲ႕ UNDP အဖြဲ႔ၾကီးက ထုတ္ၿပန္ေသာ လူသားအရင္းအၿမစ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ အစီရင္ခံစာ မွာေတာ့ ၿမန္မာႏုိင္ငံဟာ ႏုိင္ငံေပါင္း ၁၈၂ ႏုိင္ငံမွာ အဆင့္ ၁၃၈ ေနရာမွာ ရွိၾကာင္း ေဖာ္ၿပထားၿပီး၊ လူသားမ်ား ဆုိင္ရာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ မွာ ႏုိင္ငံေပါင္း ၁၇၇ ႏုိင္ငံ အနက္ အဆင့္ ၁၃၀ မွာရွိေၾကာင္း ေဖာ္ၿပထားပါသည္။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာ ထုတ္ၿပန္ခဲ့တဲ့ ကမၻာ့ဘဏ္ရဲ႕ အစီရင္ခံစာမွာေတာ့ ၿမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈေအာက္မွေနထုိင္ရသူဟာ စုစုေပါင္း လူဦးေရရဲ႕ ၃၀ ရာခုိင္ႏွဳန္းေက်ာ္ ခန္႔ရွိတယ္လုိ႔ ခန္႔မွန္းတြက္ဆခဲ့ၾကပါသည္။ ၿမန္မာႏုိင္ငံ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ႏွင့္ပက္သက္ၿပီး ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားရဲ႔ အစီရင္ခံစာမ်ားဟာ ကြဲလႊဲခ်က္(သုိ႔) အၿငင္းပြားဖြယ္ရာကြာၿခားခ်က္မ်ား မရွိခဲ့ပါ။

ကမၻာ့ကုလသမဂၢ ရာသီဥတုေၿပာင္းလဲမႈ ဆုိင္ရာ ကြန္ဖရင့္တြင္ တင္ၿပခဲ့ေသာ အစီရင္ခံစာမ်ားအရ “အုပ္ခ်ဳပ္စီမံခန္႔ခြဲမႈ ညံ့ဖ်င္းမႈေၾကာင့္ ၿမန္မာၿပည္သူမ်ားဟာ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ေအာက္မွာ ေနထုိင္ေနရၿပီး၊ ထုိသုိ႔ဆင္းရဲမႈ ေအာက္မွာ ေနထုိင္ၾကရၿခင္းေၾကာင့္ ရာသီဥတုအႏၲရာယ္ကို အထူးသျဖင့္ ပို၍ပင္ ခံႏိုင္ရည္မရွိေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္'' ဟု ေဖာ္ျပထားသည္။ ဆင္းရဲေသာ ႏိုင္ငံမ်ား မွာလည္း ရာသီဥတု အႏၲရာယ္ကို မၾကာခဏ ခံခဲ့ၾကရၿပီး၊ ခုိကုိးရာမဲ့ၿဖစ္ကာ အသက္ဆုံးရွဳံးမႈမ်ားစြာရွိခဲ့ သည္ဟုလည္း အစီရင္ခံစာထဲတြင္ ေဖာ္ၿပထား ပါသည္။

References:

UNDP- Human Development Report 2009
WorldBank
Voices for Burma(London)

ItaliaspeedTV - Chrysler film dedicated to Aung San Suu Kyi

In an innovative new TV film breaking today, the Chrysler brand has joined with Lancia Automobiles and the international community in the movement to call for the release of Aung San Suu Kyi, Burma...

Info:

http://www.chrysler.com/en/

သတင္းမွားမ်ားႏွင့္လူ႔အဖြဲ႔အစည္း

ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း ၿမန္မာၿပည္လြတ္ေၿမာက္ေရးမွာပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ား
စစ္သုံးပန္းမ်ားအၿဖစ္ေသမင္းတမန္ ကုိပုိ႔ခံခဲ့ရသလားေတာ့မသိဘူး။ သူတုိ႔သမုိင္းေတြ က်ေနာ္တုိ႔ေဖာ္ထုတ္ဖုိ႔လုိတယ္။

ေဆာင္းပါး
ေဇာ္မင္း (လူ႔ေဘာင္သစ္)
အဂၤါေန႔၊ ဒီဇင္ဘာလ 01 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 13 နာရီ 46 မိနစ္

က်ေနာ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကစလို႔ အခုအခ်ိန္အထိ သတင္းမွားမ်ား၊ သတင္းထိန္ခ်န္ျခင္းမ်ားႏွင့္ ေနထုိင္ၾကီးျပင္းလာခဲ့ၾကရသည္။ အခုကာလကေတာ့ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာ ဒီမိုကေရစီ စကားလံုးက ထိပ္ဆံုးမွာ ေနရာယူထားသည္။ ဒီမိုကေရစီေခတ္ကို သြားၾကမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ ပတ္သက္စပ္လ်ဥ္းေသာ အေျပာအဆို၊ အေရးအသား၊ ေၾကညာခ်က္မ်ား၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား ဆတက္ထမ္းပိုး တိုးတက္မ်ားျပားလာေနသည္ကိုလည္း ေတြ႔ႏုိင္သည္။ ဒါကေတာ့ ေကာင္းသည့္အခ်က္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုေကာင္းသည့္ အခ်က္မ်ားထဲတြင္ သတင္းမွားမ်ား၊ ထိန္ခ်န္မႈမ်ား ပါေနသည္။

ႏုိင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ေတြကို မေျပာမီ ငယ္ငယ္တုန္းက ေန႔တဓူဝ ၾကားသိေနခဲ့ရပံုမ်ားကို ေျပာလိုသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝ ေက်ာ္တုန္းက ရပ္ကြပ္ထဲတြင္ လူၾကီးတဦးက က်ေနာ္တို႔ကေလးမ်ားကို ေျပာဖူးတာတခု အမွတ္ရသည္။ ဇာတ္လမ္းက ဒီလို။

ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ ထုိင္းအမ်ဳိးသမီးတဦးႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ေနေသာ ျမန္မာအမ်ဳိးသားတဦးသည္ တကၠစီေမာင္း၍ အသက္ေမြးသည္။ သူ႔တကၠစီကား ေရွ႕မွန္တြင္ ျမန္မာဘာသာစကားျဖင့္ 'ေအာင္ေဇယ်' ဟု သေဘၤာေဆးျဖင့္ ေရးထားသည္ဟု ဆိုသည္။ ဤသို႔ ေရးထားျခင္း၌ အေၾကာင္းကေတာ့ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ (ယာဥ္ထိန္းရဲ) မ်ား ပုိက္ဆံေတာင္းျခင္းမွ လြတ္ကင္းရန္ဟု ဆိုျပန္သည္။

ထိုသူ၌ တကၠစီကုိ ပုိက္ဆံေတာင္းရန္တားေသာ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္သည္ မွန္ေပၚတြင္ ေရးထားေသာ 'ေအာင္ေဇယ်' ဟူေသာ ျမန္မာစာလံုးကို ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း အေတာ္ေလးၿဖံဳသြားသည္ဟု ဆိုျပန္သည္။ ထို႔အတြက္ ပုိက္္ဆံမေတာင္းေတာ့ဘဲ လႊတ္လုိက္ရသည္ဟု ေျပာသည္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အေလာင္းဘုရားဟု ျမန္မာသမုိင္းတြင္ ထင္ရွားေသာ ရွင္ဘုရင္ ဦးေအာင္ေဇယ်ကို ထုိင္းပုလိပ္မ်ား သိပ္ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ဟု ဆိုသည္။ ဦးေအာင္ေဇယ်ကို ေၾကာက္ရေသာ အေၾကာင္းက အယုဒၶယၿမိဳ႕ေတာ္ကို တုိက္ခုိက္ဖ်က္ဆီး ေအာင္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ဟု ရွင္းျပသည္။

က်ေနာ္တို႔ ကေလးမ်ားကေတာ့ ဇာတိမာန္မ်ားေၾကာင့္ ဝမ္းသာလုိက္သည့္ျဖစ္ျခင္း။ ယိုးဒယားေတြ၊ ထုိင္းလူမ်ဳိးေတြက ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြကို အခုအထိ ေၾကာက္ၾကရတယ္ေပါ့။ ျဖစ္ႏုိင္တယ္၊ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး ဆိုတာကိုေတာ့ ငယ္စဥ္အခ်ိန္က ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာျခင္း မျပဳႏုိင္ခဲ့ပါ။ ထုိင္းပုလိပ္ေတြဟာ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ေရးထားေသာ ကားမွန္ေပၚက 'ေအာင္ေဇယ်' ဆိုသည့္ စကားလံုးကို ဖတ္တတ္သလား၊ မဖတ္တတ္ဘူးလား ဆိုတာလည္း ဂ႐ုမစုိက္မိခဲ့။

အခုလက္ေတြ႔ဘဝ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ ေနလာတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရိွပါၿပီ။ အကယ္၍ ျမန္မာလူမ်ဳိး တကၠစီသမားတဦးက ထုိင္းေျမၾကီးေပၚမွာ အဲသလိုလုပ္ရင္ ထုိင္းပုလိပ္ေတြက ေအာင္ေဇယ်ဆိုတဲ့ နာမည္ကို ေၾကာက္မလား၊ မေၾကာက္လား ဆိုတာေတာ့ အခုလက္ရိွ ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ ေနထုိင္ေနေသာ ျမန္မာျပည္သား အားလံုးအသိပင္။ ထိုသတင္းမွားကို က်ေနာ္တို႔ ကေလးမ်ားက ဝမ္းသာအားရ ရိွခဲ့ဖူးသည္။ ယံုလည္း ယံုၾကည္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုင္းဆိုတာ ငယ္ႏုိင္ပါဆိုသည့္ အေတြးေၾကာင့္ ဆိုရင္လည္း မမွား။ က်ေနာ္တို႔ သမိုင္းစာအုပ္မ်ားကလည္း ထုိင္းႏုိင္ငံကို ေရွးတုန္းက ဘယ္လိုဘယ္ပံု အၾကိမ္ၾကိမ္ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္လို႔ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းမွာ သင္ထားတာကလည္း တဖက္မွာ ရိွေနတာကိုး။ ဒါကို အမီွျပဳၿပီး မာန္တက္ခဲ့ၾကတယ္ဆိုလည္း မမွားပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ကေလးဘဝက ျမန္မာေတြဆိုရင္ ထုိင္းေတြက ထုိင္းေျမၾကီးေပၚမွာေတာင္ ေၾကာက္ၾကရတယ္ဆိုတာကို ျဖစ္ႏုိင္မျဖစ္ႏိုင္ မစဥ္းစားဖူးခဲ့။ မာန္ေတြ တက္ခ်က္ကေတာ့ အဲသလို။ သတင္းမွားေတြကို ႐ိုက္သြင္းခံခဲ့ရတဲ့ အက်ဳိးဆက္လို႔ ဆိုႏုိင္သည္။ ယိုးဒယားကို ဘယ္အခ်ိန္ တက္သိမ္းသိမ္း ရသည္ဟူေသာ အစြဲက ျမန္မာဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို အသာထား ျမန္မာအရပ္သူ အရပ္သားမ်ား အၾကားတြင္ေတာင္ ရိွခဲ့သည္။

ေနာက္ဇာတ္လမ္းတခုကေတာ့ ျမန္မာဘုရင္ေတြ အာသံတို႔၊ မဏိပူရတို႔ကို မၾကာခဏ စစ္ႏုိင္ေလ့ရိွခဲ့သည့္ သမုိင္းေၾကာင္း ျဖစ္သည္။ ျမန္မာဘုရင္ေတြ စစ္ႏုိင္ေတာ့ သူတို႔အလိုက် ဘုန္းဘယ္ေလာက္ၾကီးေၾကာင္း တင္ျပဖို႔ နန္းေတာ္တြင္းက ပညာရိွ စာေရးဆရာမ်ားက အာသံႏုိင္ေမာ္ကြန္း၊ မဏိပူႏုိင္ေမာ္ကြန္းေတြ ေရးသားၿပီး ဘုရင္ေတြကို ဆက္သရသည္။ ထိုစဥ္က ဘုရင္ပုိင္ သတင္းစာေတြ၊ ဂ်ာနယ္ေတြ မရိွေသးတာ ေတာ္ေတာ့သည္။ သို႔မဟုတ္ပါက ဘယ္ေလာက္မ်ား ေဖာင္းေဖာင္းျမည္ေအာင္ ေရးၾကဦးမလဲ မသိ။

၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ေဆာင္းတြင္းကာလတခုမွာ က်ေနာ္ မဏိပူရျပည္နယ္ အင္ဖားၿမိဳ႕တြင္ ေခတၱေနထုိင္ခဲ့ဖူးသည္။ ရံဖန္ရံခါ အင္ဖားတကၠသိုလ္ ေမာ္ကြန္းထိန္း ပါေမာကၡႏွင့္ စကားလက္ဆံု ေျပာျဖစ္သည္။ တၾကိမ္တြင္ က်ေနာ္က သူ႔ကို ေမးသည္။ အခုလက္ရိွ မဏိပူရျပည္နယ္တြင္ ကသည္းလူမ်ဳိး (မဏီပူရီ) လူဦးေရ ဘယ္ေလာက္ရိွသလဲဟု ျဖစ္သည္။ ပါေမာကၡၾကီးက လက္ရိွတြင္ ၂ သန္းစြန္းစြန္းခန္႔ ရိွသည္ဟု တြက္ျပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာဘုရင္မ်ား လက္စြမ္းျပခဲ့ေသာ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း ၂ဝဝ-၃ဝဝ ေလာက္တုန္းက မဏိပူရ ၿမိဳ႕ျပႏုိင္ငံငယ္ေလးမွာ အလြန္ဆံုးရိွလွ လူဦးေရ ၁ သိန္း၊ ၂ သိန္းခန္႔သာ ရိွႏုိင္သည္ဟုသာ အၾကမ္းဖ်ဥ္းသေဘာ စဥ္းစားမိသည္။ ထိုလူဦးေရတြင္ အမ်ဳိးသမီး၊ ကေလးႏွင့္ သက္ၾကီးရြယ္အိုမ်ားကို ဖယ္လုိက္ပါက စစ္တုိက္ႏုိင္ေသာ၊ စစ္သားလုပ္ႏုိင္ေသာ လူဦးေရသည္ ဘယ္ေလာက္ရိွမည္နည္း။ ဝုိင္း၍သာ စဥ္းစားၾကပါကုန္။

ကိုယ့္ထက္ လူဦးေရ အဆမတန္နည္းေသာ ႏိုင္ငံငယ္တခုကို စစ္ႏုိင္တာ တကယ္တမ္းမွာ မာန္မတက္ထုိက္ဟု ျမင္မိသည္။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္တို႔ သိခဲ့ၾကားခဲ့၊ သင္ခဲ့ရသည္မွာ ျမန္မာဘုရင္မ်ားသည္ ဘုန္းလက္႐ံုး ၾကီးမားေသာေၾကာင့္ မင္းေပါင္းစံုက ေလးစားခန္႔ျငားရသည္ဆိုသည့္ သတင္း အင္ေဖာ္ေမးရွင္းသာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သမုိင္းတြင္ ျမန္မာဘုရင္မ်ားသည္ ကိုယ့္ထက္အင္အားၾကီးေသာ မဂိုအင္ပုိင္ယာထဲက ၿမိဳ႕ၾကီးၾကီး တၿမိဳ႕ကိုေတာင္မွ မသိမ္းႏုိင္ခဲ့ပါ။ အလားတူ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ မဟာတံတုိင္းၾကီး အေျခထိေရာက္ေအာင္ပင္ စစ္မခ်ီတက္ႏုိင္ခဲ့ပါ။ တ႐ုတ္ဘုရင္ အဆက္ဆက္က ျမန္မာျပည္ကို သူတို႔၏ ဘ႑ာဆက္ နယ္ေျမတခု အျဖစ္သာ အသိအမွတ္ျပဳသည္။

ယိုးဒယားကို ႏုိင္သည္။ အာသံ၊ မဏိပူရကို ႏုိင္သည္။ ရခုိင္ကို ႏုိင္သည္။ မြန္ကို ႏုိင္သည္။ ရွမ္းေစာ္ဘြားေတြကို ႏုိင္သည္။ လာအို (လင္းဇင္း) ကိုလည္း ႏုိင္သည္။ ဘာေၾကာင့္ ႏုိင္သလဲဆိုေတာ့ တုတ္ေခတ္၊ ဓားေခတ္၊ လွံေခတ္မွာ ကိုယ့္ထက္ အင္အားနည္းေသာေၾကာင့္ (သို႔) အင္အားနည္းေနေသာ အခါတြင္မွသာ ႏုိင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ကုိယ့္ထက္ အင္အားၾကီးေသာ၊ စစ္တုိက္တတ္ေသာ မြန္ဂိုတာတာေတြ ဝင္လာေတာ့ ပုဂံျပည္ၾကီး ပ်က္ရတာကို သင္ခန္းစာယူဖို႔ ေမ့ေနတတ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ သတင္း အင္ေဖာ္ေမးရွင္းက်ေတာ့ မိွန္ထားလုိက္သည္။ ေရွးုဘုရင္ေတြရဲ႕ ဘုန္းလက္႐ံုး အိပ္မက္ထဲမွာ ေနေနရင္း၊ ေနာက္ဆံုး အဂၤလိပ္ဝင္လာေတာ့ တျပည္လံုး သူတပါး လက္ေအာက္မွာ ကိုလိုနီ ျဖစ္ခဲ့ရသည္ မဟုတ္ေလာ။ သို႔ေသာ္ မာန္ကေတာ့ မေလွ်ာ့ေသး။

မေလွ်ာ့ေသးတဲ့ အေၾကာင္းကို ဖက္္ဆစ္ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရး သမုိင္းေၾကာင္းတြင္ ေတြ႔ရျပန္သည္။ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္မ်ားကို စြမ္းစြမ္းတမံ တြန္းလွန္ခဲ့သူတို႔မွာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ဦးေဆာင္ေသာ ဗမာ့ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္သာ ျဖစ္သည္ဟု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းက သမုိင္းသတင္းကို အတင္းအဓမၼ ေရးေစခဲ့သည္။ အျခား အေရးပါေသာ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို သမုိင္းတင္ခြင့္မေပးဘဲ ထိမ္ခ်န္ခဲ့သည္။ ျမန္မာသမုိင္းပညာရွင္မ်ားမွာ သမုိင္းကို သမုိင္းလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ တင္ျပေရးသား ထုတ္ေဖာ္ခြင့္ မရခဲ့။ မရခဲ့သည္မွာ လြတ္လပ္ေရး ရကတည္းက အခုအထိပင္။ လက္ဝဲအုပ္စုကလည္း ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ႏုိင္ငံေရးအရ သူတို႔ကသာ ဦးေဆာင္ခဲ့သည္ဟု ဆိုၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ အေတာ္မ်ားမ်ားသည္ မိမိႏွင့္မတည့္သူ အပါအဝင္ အျခားပါဝင္ခဲ့သည့္ ဇာတ္ေကာင္မ်ား၏ က႑ကို ခ်န္လွပ္ထားေလ့ရိွသည္။ သမုိင္းအရ သတင္းေမွာင္ခ်ထားသည့္ သေဘာမ်ဳိးဟု ဆိုႏုိင္သည္။

ေနာက္တခ်က္ကလည္း သမုိင္းပညာရွင္မ်ား၊ စာေရးဆရာမ်ားအေနျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ကို ဦးေဆာင္ခဲ့ၿပီး ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို တည္ေထာင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဗိုလ္ေနဝင္းကို ေဝဖန္ခ်င္တာပင္ ဗိုလ္ေနဝင္းလည္း ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ျဖစ္ေနေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို အားနာၿပီး ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ အားနည္းခဲ့တာေတြအေပၚ ေျပာမထြက္တာေတြ အမ်ားၾကီး ရိွခဲ့ပံုရသည္။ အမ်ဳိးသား ဇာတိမာန္ ထိခုိက္မည္ကိုလည္း စိုးရိမ္ဟန္ ရိွေကာင္းရိွႏုိင္သည္။ ဇာတိမာန္ဆိုတာ လူမ်ဳိးတုိင္း၌ ရိွသည္။ ရိွလည္း ရိွသင့္သည္။ သို႔ေသာ္ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚကေနသာ တည္ရိွသင့္သည္။ ဇာတိမာန္ဆိုသည္မွာ အနာစိမ္းကို လက္သည္းႏွင့္ဆိတ္သလို ဆိတ္ေနဖို႔ မလိုပါ။

ဂ်ပန္ေတြ ျမန္မာျပည္ကို ထုိင္းႏုိင္ငံမွတဆင့္ ဝင္လာေတာ့ ဂ်ပန္တပ္အင္အား ၃ သိန္းေက်ာ္ ရိွသည္။ အဂၤလိပ္ေတြ အိႏိၵယကို ဆုတ္ေျပးရသည္။ ဂ်ပန္တို႔ရဲ႕ စစ္ေနာက္ေက်ာပုိင္းကို ဝင္ေရာက္တုိက္ခုိက္ေသာ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ဝင္းဂိတ္၏ ခ်င္းဒစ္ (ျခေသၤ့) ကြန္မင္ဒို ေျပာက္က်ားတပ္မ်ား၏ အခန္းက႑ကို ျမန္မာေက်ာင္းသားတို႔ ေလ့လာခြင့္၊ သိခြင့္မရခဲ့။ မဟာမိတ္ တပ္ေပါင္းစုက ေလေၾကာင္းခ်ီတပ္မ်ား၊ အေျမာက္တပ္မ်ား၊ သံခ်ပ္ကာတပ္မ်ား အလံုးအရင္းျဖင့္ ဂ်ပန္ေတြကို တုိက္ခဲ့တာ ျမန္မာေက်ာင္းသားတို႔ မသင္ခဲ့ရ၊ မသိခဲ့ရ။ မဟာမိတ္ တပ္ေပါင္းစု၏ တုိက္ခုိက္မႈေၾကာင့္ က်ဆံုးခဲ့ရေသာ ျမန္မာျပည္ စစ္မ်က္ႏွာရိွ ဂ်ပန္စစ္သား အေရအတြက္သည္ ၁ သိန္း ၈ ေသာင္းေက်ာ္ ရိွသည္ဟု မဟာမိတ္ စစ္မွတ္တမ္းမ်ားက ဆိုထားသည္။ သို႔ေသာ္ ထုိအခ်က္ကုိ ျမန္မာေက်ာင္းသားတို႔ မသင္ခဲ့ရ။

ဒုတိယကမၻာစစ္ကာလ မဟာမိတ္တပ္ဖြဲ႔မ်ား၏ တိုက္ပြဲ

ဗိုလ္ေနဝင္းလက္ထက္ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာမ်ားတြင္ ဗိုလ္မႉးၾကီးဗထူး တဦးကိုသာ ဂ်ပန္ကို ေစာစီးစြာ ေတာ္လွန္သူအျဖစ္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို သင္ၾကားေစခဲ့သည္။ ဂ်ပန္ကို ေစာစီးစြာ ေတာ္လွန္ခဲ့ေသာ ရခုိင္ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားအေၾကာင္း က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းတြင္ မသင္ခဲ့ရ။ ဂ်ပန္တို႔၏ စစ္ေနာက္ေက်ာပုိင္းကို ခ်င္းတပ္မ်ားႏွင့္အတူ ရြပ္ရြပ္ခြ်ံခြ်ံ တုိက္ခုိက္ခဲ့ေသာ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ကရင္၊ ေဂၚရခါး၊ ျမန္မာ အစရိွေသာ စစ္သားမ်ားအေၾကာင္း မသင္ခဲ့ရ။ စစ္ေတာင္းျမစ္ဝွမ္း တေလွ်ာက္တြင္ ကရင္ေျပာက္က်ားမ်ား၏ တုိက္ခုိက္မႈေၾကာင့္ ဂ်ပန္စစ္သား ၂ ေသာင္းေက်ာ္ ေခ်မႈန္းခံရသည္ကို ျမန္မာေက်ာင္းသားတို႔ ေက်ာင္းတြင္ မသင္ခဲ့ရ။ အေၾကာင္းကေတာ့ ထိုသူမ်ားမွာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၏ ေခါင္းေဆာင္မႈေအာက္မွာ မရိွခဲ့ေသာေၾကာင့္ဟု မွတ္ခ်က္ခ်ႏုိင္သည္။

ဂ်ပန္စစ္မွတ္တမ္းမ်ားအရ ေရာဂါဘယေၾကာင့္ ေသဆံုးခဲ့ေသာ ဂ်ပန္စစ္သား အေရအတြက္မွာ ၄ ေသာင္းေက်ာ္၊ ၅ ေသာင္းနီးပါး ရိွသည္ဟု သိရသည္။ ဗမာ့တပ္မေတာ္က ဂ်ပန္ကို ေတာ္လွန္ခဲ့သည္မွာ ၁၉၄၅ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔ ျဖစ္သည္။ မတ္လ ၂ဝ ရက္ေန႔တြင္ အထက္ဘက္မွ တုိက္ခုိက္၍ စံုဆင္းလာေသာ မဟာမိတ္တပ္မ်ားက မႏၲေလးကို သိမ္းထားႏွင့္ၿပီး ျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္ စစ္မ်က္ႏွာတြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ေသာ ဂ်ပန္စစ္သား ၃ သိန္းတြင္ ၅ ေသာင္းခန္႔သာ အသက္ရွင္၍ ဂ်ပန္ျပည္သို႔ ျပန္ေရာက္ခဲ့သည္။

ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ဦးေဆာင္ေသာ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကိုသာ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ သင္ေစသည္က သမုိင္းျဖစ္စဥ္အတြင္း သတင္း အင္ေဖာ္ေမးရွင္းကို လိုသလို ပံုသြင္းယူျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ကို အျပစ္တင္ေနသည္ မဟုတ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ဦးေဆာင္ေသာ ဗမာ့တပ္မေတာ္လည္း သူ႔ေထာင့္သူ႔ေနရာက သမုိင္းေပး တာဝန္မ်ားကို စြမ္းစြမ္းတမံ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အဆက္ဆက္၌ သမုိင္းကို ေမွ်ာ့ၾကိဳးတေခ်ာင္းကဲ့သို႔ အသံုးခ်ခဲ့ျခင္းကို ဆိုလိုရင္းျဖစ္သည္။

ငါတို႔တပ္က မဟုတ္ရင္၊ ငါတို႔ပါတီက မဟုတ္ရင္၊ ငါတုိ႔သမဂၢက မဟုတ္ရင္၊ ငါတို႔အဖြဲ႔အစည္းက မဟုတ္ရင္ အျဖစ္အပ်က္ေတြ သမုိင္းေၾကာင္းေတြ မွန္ေနေသာ္လည္း မိွန္ထားလုိက္၊ လူအသိမခံေစနဲ႔ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးဟာ အခုအထိ အားေကာင္းၿပီး ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေတြ႔ေနရေသးသည္။ လူထုကို ပညာေပးေနတဲ့ စာေပနဲ႔ မီဒီယာ အသုိင္းအဝုိင္းမွာေတာင္ ရိွေနေသးတာလည္း ေတြ႔ျမင္ေနရသည္။

တပ္က လူအခ်င္းခ်င္းသည္ပင္လွ်င္ အုပ္စုကြဲလာပါက သမုိင္းမွာ ေဖ်ာက္ဖ်က္ခံရသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပံုေတြ ေငြစကၠဴေပၚမွာ မရိွေတာ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးတင္ဦး (အန္အယ္ဒီ ဒုဥကၠ႒) ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး ေစာေမာင္တို႔၏ ဓာတ္ပံုမ်ား တပ္မေတာ္ျပခန္းမွာ ခ်ိတ္မထားေတာ့။ ႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္းအခ်ဳိ႕တြင္လည္း ဤနည္းႏွင္ႏွင္ပင္။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အဖြဲ႔အစည္းတြင္ မရိွေတာ့သည့္ (သို႔) ႏုတ္ထြက္သြားသည့္ ေခါင္းေဆာင္ အခ်ဳိ႕၏ ဓာတ္ပံုမ်ား၊ မွတ္တမ္းမ်ားကို ဝဘ္ဆုိဒ္မ်ားတြင္ ထည့္သြင္းထားျခင္း မရိွသည္ဘဲ ထိန္ခ်န္ထားသည္ကိုလည္း ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာ ေတြ႔ရသည္။ လုပ္ပုိင္ခြင့္ ရိွသူမ်ားက သမုိင္းကို လိုသလို ေရးေနၾကသည့္ သေဘာပင္။

လက္ရိွကာလမွာလည္း ျပည္တြင္းထုတ္ ဂ်ာနယ္အခ်ဳိ႕သည္ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ၊ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲ အစရိွသည္တို႔အတြက္ သတင္းမွားမ်ားကို အာဏာရွင္မ်ားအၾကိဳက္ ပါးပါးနပ္နပ္ တင္ေနၾကသည္။ အက်ဳိးစီးပြားတခုအတြက္ ကိုယ္ျဖစ္ေစခ်င္သည့္ လုိင္းမ်ားကို လူထုအၾကား ခ်ျပေနသည္။ ဒီမိုကေရစီတန္ဖိုးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ ခရီးရွည္အတြက္ ေဆာင္ရြက္ရမည့္ ကိစၥမ်ားကို မွန္မွန္ကန္ကန္ မတင္ျပဘဲ ေမွ်ာ့ၾကိဳးကဲ့သို႔ အသံုးခ်ေနသည္။ စစ္တပ္အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးခြင့္မတာေၾကာင့္ စာေစာင္ဂ်ာနယ္ အမ်ားစုဟာ ဥာဏ္ကိုလႊာၿပီး လူထုကို တင္ျပေနရသည္။ သို႔ေသာ္ ေရွးျမန္မာဘုရင္မ်ား၏ ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႔ႏွင့္ ေမာ္ကြန္းမ်ားကို ေရးသားသကဲ့သို႔ အာဏာရွင္တို႔ဘက္ကို လုိက္၍ ေရးသားေနသည့္ စာေပသမား၊ ဂ်ာနယ္သမား အခ်ဳိ႕ကိုလည္း ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႔ေနရသည္။

မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားသည္ တုိင္းျပည္၏ အနာဂတ္အတြက္ အေရးၾကီးသည္ဟု ႐ႈျမင္ပါက အျမင္က်ယ္ေသာ၊ တန္ဖိုးျမင့္ေသာ မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ား တိုးပြားလာရန္အတြက္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း သတင္းမွားမ်ား၊ သတင္းထိန္ခ်န္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေနျခင္းကို ရပ္ဆုိင္းၾကပါလို႔ တုိက္တြန္းလုိက္သည္။

(၃ဝ ရက္ ႏိုဝင္ဘာလ၊ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္)

အာဖဂန္ကုိ သင္ခန္းစာယူပါ။

"The greatest test of respect comes when a leader creates major change in an organization"
(John C. Maxwell)

ေဆာင္းပါး-(မဇၥ်ိမ)
ျမတ္စုိး
၁၁.၂၆.၂၀၀၉

အာဖဂန္နစၥတန္ႏုိင္ငံမွာ ထပ္မံ ေရြးခ်ယ္ခံရတဲ့ သမၼတဟာမစ္ ခါဇုိင္းဟာ အစုိးရ ဒုတိယသက္တမ္းကုိ ထမ္းေဆာင္ဖုိ႔ က်မ္းသစၥာ က်ိမ္ဆုိခဲ့ပါတယ္။ သမၼတ ခါဇုိင္းက အာဖဂန္ရဲ႕ သမုိင္းမွာ က႑သစ္ ဖြင့္လွစ္ေရး၊ အဂတိလုိက္စားမႈ ပေပ်ာက္ေရး၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ ထြန္းကားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေရးႏွင့္ အာဖဂန္ လုံၿခံဳေရးကို တာဝန္ယူရာမွာ တုိးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ ျပဳလုပ္မယ္လုိ႔ ကတိျပဳခဲ့တယ္။

အာဖဂန္ သမၼတ က်မ္းသစၥာ က်ိမ္ဆုိပြဲကုိ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး ဟီလာရီ တက္ေရာက္ခဲ့တယ္။ အေမရိကန္နဲ႔ ၿဗိတိန္ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီးေတြကေတာ့ သမၼတ ခါဇုိင္း အစုိးရအေနနဲ႔ အေျပာထက္ လက္ေတြ႔က်က် လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔သာ လုိပါတယ္။ သမၼတ ခါဇုိင္း အစုိးရအေနနဲ႔ အေျပာနဲ႔လက္ေတြ႔ ကုိက္ညီေအာင္ မျပဳလုပ္ဘူးဆုိရင္ အကူအညီေတြဟာ ရပ္ဆုိင္းသြားႏုိင္တယ္လုိ႔ သတိေပး ေျပာဆုိခဲ့ၾကတယ္။ တကယ္လုိ႔သာ သမၼတ ဟာမစ္ခါဇိုင္းဟာ အာဖဂန္မွာ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ စိန္ေခၚမႈ ျပႆနာေတြကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ အျမန္ဆုံး မေျဖရွင္းေပးႏုိင္ရင္ ျပည္သူေတြက သူ႔အစုိးရအေပၚ ေထာက္ခံမႈနဲ႔ ယုံၾကည္စိတ္ခ်မႈေတြ ရရွိမွာ မဟုတ္တဲ့အျပင္၊ ႏုိင္ငံတကာရဲ႕ ေထာက္ခံမႈလည္း ရရွိႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အကူအညီ ေထာက္ပ့ံေနတဲ့ ႏုိင္ငံေတြရွိ အတုိက္အခံ ပါတီေတြက အစုိးရေတြကို ဖိအားေပးမႈေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရတယ္။

သမၼတခါဇုိင္း အရင္ဆုံး အလ်င္အျမန္ ေျဖရွင္းရမွာက အစုိးရအဖြဲ႔အတြင္း အဂတိလုိက္စားမႈကုိ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္ေပးရဖုိ႔ ျဖစ္တယ္။ တနည္းအားျဖင့္ အစုိးရကုိ သန္႔စင္ေရးပင္ ျဖစ္တယ္။ အတုိက္အခံပါတီ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အာဖဂန္ႏုိင္ငံ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ ေထာက္ပံ့ကူညီေနတဲ့ ႏုိင္ငံအစုိးရေတြက ခါဇိုင္း အစုိးရ အဖြဲ႔ဝင္ေတြမွာ အက်င့္ပ်က္ အဂတိလုိက္စားမႈေတြ ရွိခဲ့တာေၾကာင့္၊ ဒီလုိ အက်င့္ပ်က္ အဂတိလုိက္စားမႈေတြကုိ စုံစမ္းေဖာ္ထုတ္ စစ္ေဆးအေရးယူမႈေတြကို ျပဳလုပ္ႏုိင္ေအာင္ လြတ္လပ္ၿပီး ျပည္သူက ၾကည္ညိဳေလးစားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ပါဝင္တဲ့ အဂတိလုိက္စားမႈ တုိက္ဖ်က္ေရး ေကာ္မတီတရပ္ကုိ ဖြဲ႔စည္းဖုိ႔ အဆုိျပဳခဲ့တယ္။

အစုိးရဝန္ၾကီးေတြနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ႕ မိသားစုဝင္ေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ ပုိင္ဆုိင္မႈေတြကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းနဲ႔ ထင္သာျမင္သာရွိဖုိ႔ တရားဝင္ ေဖာ္ျပေပးရမယ္၊ အဂတိလုိက္စားမႈ တုိက္ဖ်က္ေရး ေကာ္မတီကို ပုိင္ဆုိင္မႈေတြကုိ မွတ္တမ္းတင္ သတင္းပုိ႔ရမယ္။ ဒီေကာ္မတီက အခ်ိန္မေရြး စုံစမ္းစစ္ေဆးခြင့္နဲ႔ အေရးယူခြင့္ ရွိရမယ္လုိ႔ အဆုိျပဳေတာင္းဆုိခဲ့ၾကတယ္။ သမၼတ ခါဇုိင္း အစုိးရအတြင္း အက်င့္ပ်က္ အဂတိလုိက္စားမႈ ရွိသူေတြထဲမွာ တခ်ိန္က တာလီဘန္ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္ အစုိးရကုိ ဆန္႔က်င္တုိက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း ပါဝင္ၾကတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ အဂၤါေန႔က ဂ်ာမဏီမွာ ႐ုံးစုိက္တည္ေထာင္ထားတဲ့ အဂတိလုိက္စားမႈ တုိက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔ Transparency International က ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ အစီရင္ခံစာမွာ ဆုိမားလီးယား ႏုိင္ငံၿပီးရင္ အာဖဂန္ ႏုိင္ငံဟာ အဂတိလုိက္စားမႈ အဆုိးဆုံးႏုိင္ငံ ျဖစ္တယ္။ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္အတြက္ ထုတ္ေဝတဲ့ အဆုိပါ အစီရင္ခံစာဟာ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေပါင္း ၁၈ဝ ကုိ စာရင္းျပဳစုထားျခင္းျဖစ္ၿပီး အဂတိလုိက္စားမႈ အဆိုးဆုံးႏိုင္ငံေတြအျဖစ္ နံပါတ္ ၁၈ဝ မွာ ဆိုမာလီ၊ အာဖဂန္နစၥတန္က ၁၇၉၊ ျမန္မာ ၁၇၈၊ ဆူဒန္နဲ႔ အီရတ္ႏိုင္ငံက ၁၇၆ အဆင့္အျဖစ္ ကမၻာေပၚရွိ အက်င့္ပ်က္ ျခစားမႈ အမ်ားဆုံး ႏုိင္ငံမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း အစီရင္ခံစာထဲမွာ ေဖာ္ျပပါရွိတယ္။

ဆုိမာလီ၊ အာဖဂန္၊ ဇင္ဘာေဘြ၊ ျမန္မာနဲ႔ အီရတ္ ႏုိင္ငံေတြဟာ အဘက္ဘက္က က်႐ႈံးေနတဲ့ ႏုိင္ငံေတြ (Failed States)၊ အဂတိလုိက္စားမႈ အဆုိးဆုံးႏုိင္ငံေတြ၊ အၾကမ္းဖက္မႈ အမ်ားဆုံးႏုိင္ငံေတြ၊ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ခံရမႈ အမ်ားဆုံး ႏုိင္ငံေတြ စတဲ့ နာမည္ပ်က္စာရင္းထဲမွာ က်ေရာက္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံေတြအျဖစ္ ႏုိင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ ကုလသမဂၢ အဖြဲ႔အစည္းေတြက သတ္မွတ္ထားပါတယ္။

အဂတိလုိက္စားမႈဟာ ႏုိင္ငံတုိင္းမွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရွိတယ္။ ဆင္းရဲတဲ့ ႏုိင္ငံျဖစ္ျဖစ္၊ ခ်မ္းသာတဲ့ ႏုိင္ငံျဖစ္ျဖစ္ အနည္းနဲ႔ အမ်ားဆုိသလုိ ရွိေနတတ္တာပါ။ အထူးသျဖင့္ စစ္ပြဲေတြရွိေနတဲ့ ႏုိင္ငံ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ၿငိမ္မႈမရွိတဲ့ ႏုိင္ငံ၊ ထင္သာျမင္သာမႈမရွိတဲ့ ဥပေဒေတြ ျပ႒ာန္းၿပီး အာဏာကုိ အလႊဲသုံးစားလုပ္ေနတဲ့ တုိင္းျပည္ေတြမွာေတာ့ အဂတိလုိက္စားမႈကုိ တုိက္ဖ်က္ဖုိ႔ ခက္ခဲတယ္လုိ႔ အဂတိလုိက္စားမႈ တုိက္ဖ်က္ေရးအဖြဲ႔ Transparency International က ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပထားတယ္။

ဆုိမာလီ၊ အာဖဂန္၊ ျမန္မာနဲ႔ အီရတ္ ႏုိင္ငံေတြမွာ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈဟာ အစုိးရဌာနနဲ႔ ဌာနဆုိင္ရာ အၾကီးအကဲေတြအၾကား ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထုံးတမ္းစဥ္လာအျဖစ္ တည္ရွိေနသလုိ၊ အာဏာအလႊဲသုံးစား ျပဳလုပ္ေနမႈ၊ ထင္သာျမင္သာမရွိတဲ့ ဥပေဒေတြေၾကာင့္ အဂတိ လုိက္စားမႈကုိ တုိက္ဖ်က္ဖုိ႔ ခက္ခဲတယ္။ အစုိးရေတြအတြင္း အဂတိလုိက္စားမႈေတြေၾကာင့္ ဒီႏုိင္ငံေတြရဲ႕ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ေႏွးေကြးလာေစႏုိင္ေၾကာင္း Transparency International က သုံးသပ္ထားပါတယ္။

သမၼတ ခါဇုိင္း အစုိးရအေနနဲ႔ အာဖဂန္ႏုိင္ငံ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကာလမွာ ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ပြဲေတြ၊ အာဏာလြန္ဆြဲမႈေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ ျပင္ဆင္မႈ အားနည္းတာေတြ၊ အစုိးရမဟုတ္တဲ့ လူမႈေထာက္ပံ့ အကူအညီေပးေရး အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ အစုိးရဝန္ၾကီးဌာနေတြအတြင္း ထင္သာျမင္သာတဲ့ တာဝန္ယူမႈ (Transparency and Accountability) မရွိတာေတြ၊ နည္းပါးေနတဲ့ လူ႔စြမ္းအား အရင္းအျမစ္ (Lack of Human Capacity) ေတြေၾကာင့္ အဂတိလုိက္စားမႈကုိ တုိက္ဖ်က္ဖုိ႔နဲ႔ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ကာလကုိ ေအာင္ျမင္စြာ ျဖတ္သန္းႏုိင္ဖုိ႔ စိန္ေခၚမႈမ်ားစြာနဲ႔ ဆက္လက္ရင္ဆုိင္ၾကရလိမ့္မယ္လုိ႔ သုံးသပ္ထားၾကတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဒီစိမ္ေခၚမႈေတြကုိ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ကာလကုိ ျဖတ္သန္းေနတဲ့ ႏုိင္ငံတုိင္းမွာ ရင္ဆုိင္ၾကရမွာပါ။ ကာလရွည္ၾကာစြာ အျမစ္တည္ေနတဲ့ နာတာရွည္ အက်ပ္အတည္း၊ ျပႆနာေတြကုိ အဖြဲ႔အစည္း တဖြဲ႔တည္း၊ ပါတီတပါတီတည္း၊ အစုိးရတရပ္တည္းက ေျဖရွင္းႏုိင္ဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ သမၼတ ခါဇုိင္းကေတာ့ ဒီစိမ္ေခၚမႈေတြကုိ စုေပါင္းေျဖရွင္းႏုိင္ဖုိ႔ သူ႔ရဲ႕ အတုိက္အခံေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးဖုိ႔ ကမ္းလွမ္းဖိတ္ေခၚထားတယ္။ ဒါဟာ တုိင္းျပည္ကုိ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ျပန္လည္ေလွ်ာက္လွမ္းဖုိ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေရးမူဝါဒ ျဖစ္တယ္။

ႏုိင္ငံေရးဆုိတာက ေဒသနယ္ပယ္ကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍လည္းေကာင္း၊ ပတ္ဝန္းက်င္ကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍လည္းေကာင္း ႏုိင္ငံေရးဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်မွတ္ေလ့ရွိၾကတယ္။ ပထဝီႏုိင္ငံေရး၊ ေဒသတြင္းႏုိင္ငံေရး အေျခအေနေတြဟာ ႏုိင္ငံျခားေရးမူဝါဒမွာ အေရးပါတဲ့ အေျခခံအေၾကာင္းအရင္း ျဖစ္သလုိ၊ ႏုိင္ငံေရးဆုံးျဖတ္ခ်က္၊ ႏုိင္ငံေရးမူဝါဒ ခ်မွတ္ရာမွာလည္း ပကတိအရွိတရားအေပၚ အေျခခံရမယ့္ လမ္းညႊန္ခ်က္ေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။

အာဖဂန္ႏုိင္ငံမွာ လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္မႈေတြ၊ ႏုိင္ငံျခားသားမုန္းတီးမႈေတြ၊ အဂိတလုိက္စားမႈေတြ၊ အၾကမ္းဖက္တုိက္ခုိက္မႈေတြ၊ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြေၾကာင့္ တုိင္းျပည္ဟာ စိမ္ေခၚမႈေပါင္း မ်ားစြာနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရၿပီး၊ ႏုိင္ငံတကာမွာ အဆုိးရြားဆုံး အဆင့္ကုိ ေရာက္ရွိေနတယ္။ အာဖဂန္ဟာ ေဒသတြင္းႏုိင္ငံ တႏုိင္ငံျဖစ္တာေၾကာင့္ ေဒသတြင္းႏုိင္ငံေရး အေျခအေနေတြဟာ ႏုိင္ငံျခားေရး မူဝါဒမွာ အေရးပါတဲ့ အေျခခံအေၾကာင္းအရင္း ျဖစ္သလုိ၊ ႏုိင္ငံေရးဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ရာမွာလည္း ေလ့လာၿပီး သင္ခန္းစာယူသင့္တယ္။

ပုဂၢိဳလ္အစြဲ ဓေလ့လႊမ္းမုိးမႈေတြ၊ လူမ်ဳိးေရးအစြဲၾကီးမႈေတြ၊ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြမွာ ႏုိင္ငံျခားသားေတြကုိ မုန္းတီးမႈေတြ၊ အာဏာအလႊဲသုံးစားလုပ္မႈေတြ ရွိေနတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ႏုိင္ငံေရး ယဥ္ေက်းမႈမွာလည္း လက္ရွိ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ နာတာရွည္ ျပႆနာေတြကုိ အဖြဲ႔အစည္း တဖြဲ႔တည္း၊ ပါတီတပါတီတည္း၊ အစုိးရတရပ္တည္းက ေျဖရွင္းႏုိင္ဖုိ႔က မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒီလုိ လမ္းမွားေရာက္ေနတဲ့၊ တယူသန္ အယူအဆ လႊမ္းမုိးေနတဲ့၊ ျပႆနာေတြ၊ အက်ပ္အတည္းေတြ၊ စိမ္ေခၚမႈေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးကုိ စုေပါင္းေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးၿပီး လက္ေတြ႔က်က် အေျဖရွာၾကမွသာ တုိင္းျပည္ဟာ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

Rest of your post