ဒီတေခါက္ ၿမစ္၀ကြ်န္းေပၚ ရြာေတြ သြားလည္ေတာ့ ရြာမွာ လူစုံ၊တက္စုံ မေတြ႔ရေတာ့ဘူး။ ဘယ္သူက ေတာ့ ရန္ကုန္မွာ အိမ္ကူတုိ႔၊ လုိင္သာယာ စက္ရုံးၾကီးေတြ မွာ အလုပ္သမား အၿဖစ္တုိ႔။ တခ်ဳ႔ိ ရြာသားေတြ ဆုိ ဘယ္သူကေတာ့ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ ၊ ဘယ္သူကေတာ့ မေလးရွားႏုိင္ငံ၊ ဘယ္သူကေတာ့ စကၤာပူ ႏုိင္ငံေတြ မွာ အလုပ္သြားလုပ္ၾကတယ္ဆုိပဲ။ အဘူဒါဘီ ႏွင့္ အေရွ႔ အလယ္ပုိင္းႏုိင္ငံ ေတြ ေတာင္ ပါေသးတယ္။ တခ်ိဳ႔ ဆုိ ရြာက ထြက္သြားၿပီး က တည္း က ၿပန္ေရာက္မလာၾကေတာ့တဲ့ သူေတြ အေၾကာင္းလည္း ၾကားရတယ္။ ရြာေတြ မွာ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမ ေတြေတာင္ ရွားလာေနတယ္။ရြာ မွာ က ကေလးေတြရယ္၊ ဘုန္းၾကီးေတြရယ္၊ သက္ၾကီးရြယ္အုိေတြ ပဲ ေတြ႔ရတယ္။
ရြာသူေတြ ေတာင္
ေတြ႔ရ ခဲတယ္။ ဒလ-ဗ်ာပုံ-ဘုိကေလး လမ္းမၾကီးေတြ မွာ ေခါင္းေပၚရြဲ႔ ေက်ာက္သယ္၊
ေၿမတူး လုပ္ေနၾကတာ က လမ္းေဘး တဖက္ တခ်ပ္ ရြာေတြ က အမ်ိဳးသမီးေတြ။ ဘ၀ ကုိ
အံတု ရုန္းကန္ ေနၾကတယ္။ ေန႔စဥ္တက္ေနတဲ့ ကုန္ေစ်းႏွဳန္းေတြ ေၾကာင့္ ရြာ မွာ
စပါးစုိက္၊ ေတာင္သူ လုပ္ယုံနဲ႔ မိသားစု စား၀တ္ေနေရး ကုိ
မေၿဖရွင္းႏုိင္ၾကေတာ့ ဘူး။ ရရာ အလုပ္ကုိ ၀င္လုပ္ေနၾကရတယ္။ တခ်ိဳ႔ဆုိ
ခႏၶာကုိယ္ရင္းၿပီး အလုပ္ လုပ္စားေနရတဲ့ ဘ၀ေတြ။ အလုပ္အကုိင္ ဆုိတာ
အတိအက်မရွိဘူး။ ရာသီေပၚ အလုပ္ေတြ က မ်ားတယ္။
တခ်ိဳ႔ က ၿမိဳ႔ ၿပ မွာ အဆင္ေၿပမယ္ဆုိၿပီး လယ္ေတြ၊ ယာေတြ ေရာင္းၿပီး သြားၾကတယ္။ အလုပ္မရွိေတာ့ ၿပန္စရာ အိမ္မရွိ ၿမိဳ႔ၿပ မွာ က်ဴးေက်ာ္ဘ၀ ေရာက္သြားၾကတယ္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈက နက္သထက္နက္လာ ေနပါတယ္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈနဲ႔ လူလံုးမလွျဖစ္ရတာက တုိက္႐ိုက္ဆက္စပ္ေနတယ္ဆုိတာ အထူး ေျပာစရာမလိုေတာ့ပါ။
ဒီေနရာ မွာ အေတြးတခု၀င္လာတယ္။ ထုိင္းႏုိင္ငံ မွာ စူနာမီ သဘာ၀ေဘးအႏၱာရယ္ က်ေရာက္ၿပီး၊ ဖူးခတ္ ၿမိဳ႔ၾကီး ဟာ တဟုန္ထုိး တုိးတက္လာတယ္။ ၿမန္မာ ၿပည္ မွာ နာဂစ္၀င္ၿပီးေတာ့ ၿမစ္၀ကြ်န္းေပၚ ဟာ ဒုံရင္း က ဒုံရင္းပဲ။ ပုိၿပီးဆုိးရြား လာတာေတာင္ ေတြ႔ရတယ္။
ၿမန္မာၿပည္ မွာ အခြန္ေကာက္ခံ တဲ့ တုိးဂိတ္ အေဆာက္အအုံေတြ ဟာ တႏွစ္တႏွစ္ ၾကီးလာေပမဲ့၊ ေခါင္းေပၚရြဲ႔ ေက်ာက္သယ္၊ ေၿမတူး လုပ္ေနၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ ဘ၀ က ဒုံရင္း က ဒုံရင္းပဲ။ လမ္းေတြ က ပုိဆုိးလာသလုိ၊ အမႈိက္ေတြ က လည္း ပုိမ်ားလာတာေတြ႔ ရတယ္။ ေခါင္းေပၚ ရြဲ႔ ေက်ာက္သယ္၊ ေၿမတူး လမ္းေတြ ခင္းေပး၊ ၾကမ္းတမ္းစြာလုပ္ကုိင္ခဲ့ၾကတဲ့ ဒီအမ်ိဳးသမီးေတြ ေၾကာင့္ ၿမစ္၀ကြ်န္းေပၚ မွာ လမ္းမၾကီးေတြ ၿဖစ္လာခဲ့တာ။
လမ္းမၾကီးေတြ ေဖာက္လုပ္ေတာ့၊ သူတုိ႔ မွာ ဘ၀ လုံၿခံဳမႈ မရရွိခဲ့ဘူး၊ အာမခံခ်က္ေတြ မရရွိခဲ့ဘူး။ သူတုိ႔ မွာ အလုပ္သမားနဲ႔ တူတဲ့ ယူနီေဖာင္း၀တ္စုံေလးေတာင္ မရွိရွာဘူး။
သူတုိ႔ကုိ ေက်းဇူးတင္ရမဲ့ အစား၊ တုိးဂိတ္ေတြ ပုိင္၊ ကြ်န္လုိ ဆက္ဆံခဲ့ၾကၿပီး ကုိယ့္ အက်ိဳးစီးပြားတခုတည္းကုိ သာ ၾကည့္ခဲ့ၾကတဲ့ ခရုိနီေတြ ကုိ တခ်ိဳ႔ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြႏွင့္ အစုိးရဆက္တုိင္း က အေရးေပးဆက္ဆံၿပီး၊ ေက်းဇူးတင္ေနၾကလုိ႔ ၀မ္းနည္းမိတယ္။
အလုပ္အကုိင္ အခြင့္အလမ္းေတြ နည္းပါးေနလုိ႔ ၿမစ္၀ကြ်န္းေပၚ မွာ ဘုန္းၾကီးေတြ ေပါလာတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ ဘ၀ ပုိနိမ့္က်လာတယ္။ ထုတ္လုပ္မႈ စြမ္းအားေလ်ာ့က်သြားတယ္။ က်ဴးေက်ာ္ေတြ ပုိမ်ားလာတယ္။ အလုပ္အကုိင္ ဟာ ၿမစ္၀ကြ်န္းေပၚေဒသရဲ႔ မွာ အဓိက ေၿဖရွင္းရမည့္ ၿပႆနာ ၿဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
အခုတင္ျပေနတာက ျမစ္ဝ ကြၽန္းေပၚက ျပည္သူေတြရင္ဆုိင္ ေနရတဲ့ အေျခအေနျဖစ္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ျပည္နယ္ေတြ၊ တုိင္း ေဒသႀကီးေတြမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာ ေတြ မပါေသးပါဘူး။ တစ္ႏုိင္ငံလံုး အတုိင္းအတာနဲ႔ဆုိရင္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသားေတြ ဘယ္ေလာက္ ရုန္းကန္ေနရသလဲဆုိတာကို ခန္႔မွန္းၾကည့္လို႔ရပါတယ္။
တခ်ိဳ႔ က ၿမိဳ႔ ၿပ မွာ အဆင္ေၿပမယ္ဆုိၿပီး လယ္ေတြ၊ ယာေတြ ေရာင္းၿပီး သြားၾကတယ္။ အလုပ္မရွိေတာ့ ၿပန္စရာ အိမ္မရွိ ၿမိဳ႔ၿပ မွာ က်ဴးေက်ာ္ဘ၀ ေရာက္သြားၾကတယ္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈက နက္သထက္နက္လာ ေနပါတယ္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈနဲ႔ လူလံုးမလွျဖစ္ရတာက တုိက္႐ိုက္ဆက္စပ္ေနတယ္ဆုိတာ အထူး ေျပာစရာမလိုေတာ့ပါ။
ဒီေနရာ မွာ အေတြးတခု၀င္လာတယ္။ ထုိင္းႏုိင္ငံ မွာ စူနာမီ သဘာ၀ေဘးအႏၱာရယ္ က်ေရာက္ၿပီး၊ ဖူးခတ္ ၿမိဳ႔ၾကီး ဟာ တဟုန္ထုိး တုိးတက္လာတယ္။ ၿမန္မာ ၿပည္ မွာ နာဂစ္၀င္ၿပီးေတာ့ ၿမစ္၀ကြ်န္းေပၚ ဟာ ဒုံရင္း က ဒုံရင္းပဲ။ ပုိၿပီးဆုိးရြား လာတာေတာင္ ေတြ႔ရတယ္။
ၿမန္မာၿပည္ မွာ အခြန္ေကာက္ခံ တဲ့ တုိးဂိတ္ အေဆာက္အအုံေတြ ဟာ တႏွစ္တႏွစ္ ၾကီးလာေပမဲ့၊ ေခါင္းေပၚရြဲ႔ ေက်ာက္သယ္၊ ေၿမတူး လုပ္ေနၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ ဘ၀ က ဒုံရင္း က ဒုံရင္းပဲ။ လမ္းေတြ က ပုိဆုိးလာသလုိ၊ အမႈိက္ေတြ က လည္း ပုိမ်ားလာတာေတြ႔ ရတယ္။ ေခါင္းေပၚ ရြဲ႔ ေက်ာက္သယ္၊ ေၿမတူး လမ္းေတြ ခင္းေပး၊ ၾကမ္းတမ္းစြာလုပ္ကုိင္ခဲ့ၾကတဲ့ ဒီအမ်ိဳးသမီးေတြ ေၾကာင့္ ၿမစ္၀ကြ်န္းေပၚ မွာ လမ္းမၾကီးေတြ ၿဖစ္လာခဲ့တာ။
လမ္းမၾကီးေတြ ေဖာက္လုပ္ေတာ့၊ သူတုိ႔ မွာ ဘ၀ လုံၿခံဳမႈ မရရွိခဲ့ဘူး၊ အာမခံခ်က္ေတြ မရရွိခဲ့ဘူး။ သူတုိ႔ မွာ အလုပ္သမားနဲ႔ တူတဲ့ ယူနီေဖာင္း၀တ္စုံေလးေတာင္ မရွိရွာဘူး။
သူတုိ႔ကုိ ေက်းဇူးတင္ရမဲ့ အစား၊ တုိးဂိတ္ေတြ ပုိင္၊ ကြ်န္လုိ ဆက္ဆံခဲ့ၾကၿပီး ကုိယ့္ အက်ိဳးစီးပြားတခုတည္းကုိ သာ ၾကည့္ခဲ့ၾကတဲ့ ခရုိနီေတြ ကုိ တခ်ိဳ႔ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြႏွင့္ အစုိးရဆက္တုိင္း က အေရးေပးဆက္ဆံၿပီး၊ ေက်းဇူးတင္ေနၾကလုိ႔ ၀မ္းနည္းမိတယ္။
အလုပ္အကုိင္ အခြင့္အလမ္းေတြ နည္းပါးေနလုိ႔ ၿမစ္၀ကြ်န္းေပၚ မွာ ဘုန္းၾကီးေတြ ေပါလာတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ ဘ၀ ပုိနိမ့္က်လာတယ္။ ထုတ္လုပ္မႈ စြမ္းအားေလ်ာ့က်သြားတယ္။ က်ဴးေက်ာ္ေတြ ပုိမ်ားလာတယ္။ အလုပ္အကုိင္ ဟာ ၿမစ္၀ကြ်န္းေပၚေဒသရဲ႔ မွာ အဓိက ေၿဖရွင္းရမည့္ ၿပႆနာ ၿဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
အခုတင္ျပေနတာက ျမစ္ဝ ကြၽန္းေပၚက ျပည္သူေတြရင္ဆုိင္ ေနရတဲ့ အေျခအေနျဖစ္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ျပည္နယ္ေတြ၊ တုိင္း ေဒသႀကီးေတြမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာ ေတြ မပါေသးပါဘူး။ တစ္ႏုိင္ငံလံုး အတုိင္းအတာနဲ႔ဆုိရင္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသားေတြ ဘယ္ေလာက္ ရုန္းကန္ေနရသလဲဆုိတာကို ခန္႔မွန္းၾကည့္လို႔ရပါတယ္။
No comments:
Post a Comment